Doğuşlar 2

Bitmedi benim âhım,Tekrâr-eyle Allahım!Ateşe düştü, yandıSevâb-ile günâhım. Yârabbî! bu yüze bak,Görünce, attı şafak;Her devletin anası:Bir avuç olan toprak. Oynuyor döne döne,Aşka büründü yine;Bu âdemde gizlidirYokolmadık define. İnsan varlığı: esrâr,Ayrılmaz ondan Gaffâr;Gezer birçoğu gaafil,İdrâk-eyleyen arar. Kendinden kendine yol,Gönül! yetiş de sen bul;Işığında ol fânî,İki âlemlere dol. Seninle olsun yıldız,İftihâr- edelim biz;Bu […]

Neler getirir devran…Geçer, durmadan, zaman;Kaptı benim canımı,Âşık olunca, Civan. Yandım, Onu görünce,Uyandım, bitti gece;Ben yanına yaklaştım,Oldum Ona eğlence. Teslîm- aldı dilimi,Desteledi elimi;Deryâlara damlattı,Ağlattı, göz selimi. O ne eyledi bize:Garkeyledi Denize;Oldum ben de bir (Yûnus),Yedi yıl yüze yüze. Nereye gitti sâhil?Deryâ imiş o (kâmil);Oldu gözünün içi,Çıkmak, olmadı kaabil. Ne ad kaldı, […]

Senin ile dâim gönlüm,Domurcaktı, açtı gülüm;Seni gören bilmez ölüm;Ne ben vârım, ne irfânım… Yine sana doğru yolum,Kapında bekliyen kulum,Tutmaz oldu elim kolum,Ne ben vârım, ne irfânım… Sensin bu (Emre)nin sesi,Sen bülbülsün, hem nefesi,Yanınca, kaldı kafesi;Ne ben vârım, ne irfânım… Senin için çıkar âhım,Öldürdün, bitti günâhım,Beni yaktın ey Allahım!Ne ben vârım, […]

Sallanır kimin kolu?Hakkın sevgili kulu;(Medîne)de ararlar,O, her mekânda dolu. Onunladır her yürek,Gökte aranan melek;İstense de, bulunur,Yakın olarak dilek. Arayan, kalbde arar,(Gönül)de eder karâr;Affeder suçumuzu,Çünkü Rahman, hem Gaffar. Muhîttir dağı, taşı,Bakan göz ile kaşı;Acebâ kim olmuştuMuhammedin yoldaşı? Bil ki (Haydar-ı Kerrâr);Gezer idi berâber;Duyanlara veriyorBu dilimizden haber. Değildir onlar mevtâ,Her âşıklara ata;(İsmâil)i […]

Sana tutunca huzûr,Yaktın Gözleri Mahmur!Kirpiğinden ok attın, Battı, kalbimde durur. Durmaz acır yarası,Bulunmuyor çâresi;Hacerül’esved midirGözleriyin karası? Ben yüzümü süreyim,Al perdeyi, gereyim;Aşkıyın hançerineBu bağrımı gereyim. Ezelden oldum fedâ,Takdîr-eylemiş Hudâ;Candan eser koymadı,Bakışın etti edâ. Yüzlerindir Hicazım,Bana görünmen lâzım;Mihrâba secde etmem,Seni görmek, namazım. Sen dedin: Bana yaklaş!Yürüdüm yavaş yavaş;İbâdet tamâm-oldu,Parlayınca sende (Kaş). Âşıklara […]

Tuttuk aşk eteğini,Bilmek (1) gök meleğini;Vâdeyledik, etmeyizDünyânın dileğini. Sana oluyor hâil,Bu nefse olur delîl;Sevenlerin feryâdı,Tatlı can için değil. (Gözlerin)dir arzûsu,Değildir üzümden su;İçtik göz kadehinden,Mahmûruz, kurdun pusu. Bizi eyledin sayyâd,Acep bu mudur imdâd?Ölümden sonra olurYaşayan, ölmez hayat Geçince ad u sandan,Nutkeyleyen lisandan,Gizlice yakar sesin,Bu (EMRE)yi insandan. Gördü, canı karıştı,Cümlesiyle yarıştı;Ay ile, […]

Seyreyleyen gözlerin,Acebâ mercan mıdır? Durmadan devrediyor,Küre mi, cihan mıdır? Melûl melûl kim bakar?Mevlâ mıdır, can mıdır? Sıtredilmiş bedenin,Sır mıdır, insan mıdır? Baktın, beni avladın,Can sana kurban mıdır? Başın feleğe benzer,Arş ile Rahman mıdır? Gören, candan geçiyor,Gülüşün tûfan mıdır? Sâf-olan Âdem misin?Mekânın cinan mıdır? Gönlün cennet-i âlâ;Görene ayan mıdır? (Emre) unuttu […]

Durmadan döner devran,Ne zaman var, ne mekân…Dünyâ, benzer fenere,İçinde yanar (İnsan). Her yere yapar ışık,Onu seyreyler, âşık;(Rahmeten lil’âlemîn):Her yüzlere bulaşık. Affeder bütün suçu,Şavka boyar her burcu;Bir ucu kendindedir,Bize bağlı bir ucu. Yaklaşınca yanına,Tutulduk ceryânına;Kim ki döner yüzünü,Karışıktır kanına. İşte bu, kâmil îmân;Arkasındadır (irfan);Varıp temâs-etmeyen,Âdeme benzer hayvan. Benzemiştir her dîne,Geziyor döne […]

Bakışın uçan bir kuş,Görenler, olur sarhoş;Nursun, görününg toprak, (1)(Kaaf) üstünde bulunmuş. Sensin canlı bir yâkut,Nihâyet olan maksûd;Târif-etmiş çok nebî,Anca bildirir Mahmud. Olursun elden uzak,Nûru kapamaz toprak;Her zerreden çağırır,Duyan, diyor: (Enelhak!) Etinen deri değil,Bizlerden geri değil;Âşık kalbi, mekânı,Beşerin sırrı değil. Bundan görünür Mevlâ,Bu yerler ile bâlâ;Anlamadıysan gönül!Sen gülemezsin, ağla. (Emre) eder […]

Bu aşk yakıyor her dem,Yarasına yok merhem;Aşkı olmıyan kişi,Ne yapsa, olmaz âdem. Yerlerde taşa benzer,Gülse, savaşa benzer,Olsa uçan bir melek,Yırtıcı kuşa benzer. Sâf-olup da gülemez,Bu âleme gelemez;Gidip de geldiğini,Çalışır da bilemez. Hayvandır, ama nâtık,Göremez; o (Yüz) açık;Ebedî diri kalırAhdinde olan sâdık. Okur ise çok kitap,Yorulur, çeker azap;Ettikleri ümîdi,Gümandır, hem de […]

Can verdin bir damla suya,Kan içirdin doya doya;Doğup dünyâya gelince,Garkeyledin nice huya… Kimisini âlim ettin,Her belâdan sâlim ettin;Bâzısını gaddar edip,Dönüp, kalb-i selîm ettin. Çeşit çeşit verdin hayat,Birçoğuna bitmez kıymat;Sevdiğini mazlum edip,Arkasından, zâlim cellât. Denizi edersin kuru,Her ettiğin, senden, doğru;Tevhîdinden ayrı değil,Mal sâhibi, hem de uğru. (1) Kimisi oldu peygamber,Getirdiler bize […]

Herkesin derdine, derman bulunmaz,Muvakkat âlemde, zaman bulunmaz;Vakıt dedikleri dâimâ bir ân,Ekerler, biçerler, harman bulunmaz. Dilberi görmeğe, hayran bulunmaz,Meydanda geziyor, ayân bulunmaz;Yetmişiki din var, sayısız mezhep,Onu seyretmeğe, îman bulunmaz. Âşık olmayınca, sevdâ bulunmaz,Rehbersiz aransa, Hudâ bulunmaz;Mekteple medrese, okutmuş (bilgi),Kurbân-eylemeğe, (fedâ) bulunmaz. Târîf eylemeğe, lisan bulunmaz,Candan geçmeyince, ihsan bulunmaz;Gündüzleri yakar, birçoğu, fener,Akıl […]

Ne delîldir bu âhımız…Ondan kaçar günâhımız;Havz-ı Kevser’de yıkadı,Kabûl etti Allahımız. Durmaz, konuşur sözümüz, Onunla dolu özümüz;Nereye baksa, görüyorO Mâşûku bu gözümüz. Onunla dolu başımız,Şükür. O’dur yoldaşımız;(Kaabe Kavseyn) olmuşdururSiper eyleyen kaşımız. Dâim zikreder dilimiz,Kalbimizde delîlimiz;Onunla dolu, boşalmaz,Gönül denen bu elimiz. Ona doğru ayağımız,Siper eder göz ağımız;Kürsî-i Rahman olmuştur(Tefekkür)lü dimâğımız. Ondan kokuyor […]

Mevlâdandır bu hava,Bilmek, değil bedâva;Bizi gören her gözler,(Zümrüdüz), olmuş yuva. Görenler, durmaz bakar,Berâber olur Gaffar;Biz, olduk fenâfillâh,Bilmiyen, mecnun sanar. (Arş-ı Rahman): gönlümüz,Her yandan etsinler söz;Bize ayân her felek,Dört tarafı görürüz. Fakat eyleriz siper,Böyle dedi Peygamber;Her gelen nebî, şimdi,Bizim ile berâber. Dimâğımız çok büyük,Ağaçlara oldu kök;İstîlâ eyleyince,Boynumuz, dâim bükük. Mevlâ, bizlerde […]

Geçiyor devrânımız,Zevk-ile her ânımız;Hiç korkumuz kalmadı,Dost’a vardı canımız. Burada bitti hesap,Cennet, hûrî, hem azap;Biz yanınca, canlandıKur’an denilen Kitap. Sırlar, oldu âşikâr,Görüp, edince ikrâr;Şükür, biz şehîd-olduk,Bize uğramaz inkâr. Yokoldu Münkir, Nekir,Dostu edince zikir;Yıkadı göz zıyâsı,Gönlümüzde yoktur kir. Aşk imiş (Havz-ı Kevser),Havamız, ordan eser;Boşalttı beynimizi,Mevlâ ile doldu ser. Onun oldu saltanat,Bizdeki söylenen […]

Hayâtın yoluna, (kader) dediler,Her gelen, oradan, gider dediler;Eğer hoş görmezsen, çekersin azap,Cehennem nârına, (keder) dediler. İbret ile seyret, sağ ile sola,Ne tatlı eylemiş, anlayan kula;Başa gelenleri, bilmez kimseler,Gözüyle yazmıştır, yaratan Mevlâ. Kimisine verir, dünyâda çok mal,Gaflete düşürür, hep olur hayâlll;Nasîb-olmuş iken (Bitmez Hazîne),(Mâneviyyet) denen, (Mânevî Visâl). Sebebi senmişsin, bütün gafletin,Çıkarıp […]

Yüzümüzü gören azdır,Yolumuza eren azdır;Bu bir nûr-u ilâhîdir,Varıp, yüzü süren, azdır. Kalb gözüye bakan azdır,Yüreğini yakan azdır;Dost elinde mücmür olup, (1)Girip, yanıp, kokan azdır. Görüp O’nu, gülen azdır,(Kaf Dağı)dır, delen azdır;Gece gündüz dâvet eder,İşitip de gelen azdır. Varıp, ona uyan azdır,Mânâsını duyan azdır;Ayık gönül! sabâh-oldu,Aç gözünü, uyan! azdır. (Ledünnî)yi târif […]

Yüce Yûnus Emre! tavâfa geldik,Ayar-olmak için, sarrafa geldik;Dağlar kadar büyük, bu varlığımız,Niyâz-eyleyerek, biz affa geldik. Her tarafı Muhît Meleğe geldik,Dönmeyip hep duran Feleğe geldik;Aşkın hazînesi, kapağı sensin,Ondan bir kıvılcım dileye geldik. Hiç reddi olmayan Sultâna geldik,Aşkı kucaklayıp tutana geldik;Mekânın, değildir taş ile toprak,Temiz gönüllerde yatana geldik. Dünyâyı dolduran şânına,Yollar tepeleyip, […]

Gelip geçtiğimiz, devrânımızdır,Gittiğimiz yolu, seyrânımızdır;Huyumuz (Haydar)dır, yüzümüz (Alî);Bu sırrı bilenler, hayrânımızdır. Mekânımız: (Gönül), toprak değildir,Her kalb Beytullahtır, bucak değildir;Bu sır, bizden bize; bilmiyen bilmez,Zaman, mekân yoktur, uzak değildir. Dâimâ bâkîdir, (Vakt-ı Saâdet),Hem dahî Ehl-i Beyt, hem de MuhammedYıkılıp gider mi, (Allahın Evi)?Bilenler, alıyor, dâimâ himmet. Eksik bırakmamış, (Oniki İmam),Bütün noksanları, […]

Bu dünyâ bir vîrânedir,Uyuşturan meyhânedir;Çok saltanat harâbolmuş;Gaflet değildir, ya nedir? Etsen eğer ince hesap,Çıkarırsın büyük azap;Kovalayan, ölür susuz,Âdet budur: boğar serap. Oku; yazmış birçok kitap,Dillerden de eder hitap;Bunlardan kurtarır (namaz);Fakat lâzım (Canlı Mihrap). Gaflet ile bakmak değil,Eğilip de kalkmak değil;Cesâreti, âdem eder;Bu âlemden korkmak değil. Fetholmalı (Kan Kalesi),Dağıtmalı bu kafesi;Sen […]

Bir yere uğradım, yüceden yüce,Dâîmâ gündüzdür, kalmamış gece;Her gözlerden, dönüp, bakıyor bana,Ben de taksîm-oldum, bakıp görünce. Onu methediyor, durmadan dilim,Ne fayda… bilmiyor, bu zâhir ilim;Bu benim benliğim, nereye gitti?Kendinde yok oldum, bilemem kimim? İçinde dâhilim, hayat Onundur,Sayısız mezâmîr, âyât Onundur;Zât gözüyle baktım, ederim seyrân,Hareket-eyleyen sıfât, Onundur. Bâzı, tenbîh eder: Kimseye […]

Seni seven, can mıdır?Damarlarda kan mıdır?Tebessümlü dişlerin,İnci mi, mercan mıdır? Mânâ doludur insan,Sana tâbi’dir cihanTârifler kâfi değil,Nutkeder bütün lisan. Âşıklar durur dîvan,Sevişiyorlar her ân;Sevmek için yaratmışKendikendini, Rahman. O (Zât)ın sûretisin,Uyan, bak, himmetisin;Yönünü dön sen Ona,Görürsün: sîretisin. (Ben!) dediklerin sebep,Mânî’ olur Dört Mezhet;Onu târîf-ediyorGözün, kaşın bütün hep. Bilmek için, (ben!) deme,Varlık […]

Her tarafı aldı yılan,Bunlar ile dolu cihan;Gel de kurtar bizi, Rahman!Acep seni bilir miyim?Acep seni bulur muyum? Ellerinden eyle halâs,Zâlim; bilmez hiç iltimas;Ayıkanlar, tutuyor yas;Acep seni bilir miyim?Acep seni bulur muyum? Medet, ey Yârabbî, medet!Biliriz ki senden âdet;Bunlar ile dolu şiddet;Acep seni bilir miyim?Acep seni bulur muyum? Bunlar durmadan kapıyor,Hazmedip […]

Var mı bu dünyâda ebedî kalan?Muhabbet eyleyip sevmesi yalan;Nice ümitleri, bekler bu gaflet…Sayısız saltanat, hep harâbolan. Her tarafı dolu, gururla hülyâ,İçinde yaşayan, sararıp sola;Sahînin dostudur; tamah, düşmanı;Durmadan söylüyor, duyana Mevlâ. Birçok rengi vardır, sanırsın melek,Gönül! sen düşmandan, isteme dilek;Misâli bunladır: arslanla kaplan;Öldürecek vakıt, gelir gülerek. Bunun etrafları, kan ile dolu,Emânet […]

Kendisi görünmez, her yerde mevcut,Cism-i lâtîf amma, tâbi’ her vücut;Bütün kuvvet, kudret, eyliyor sücûd,Görünüp gezene, sultandır bu aşk. Himmet eylemezse, olmaz hareket,Kimselerden değil, Ondandır himmet;İstediklerine, ediyor rahmet,Boynunu eğene, vatandır bu aşk. Onun ile birdir, Arş ile Âlâ,Öyle emreylemiş, Hazreti Mevlâ;Bütün ağızlardan, eder essalâ!Sayısız gönülde yatandır bu aşk. İster ise beler, […]

Bir kerre görenin, dönmüyor dili,Nasıl târîf etsin, bulunmaz mislil;Lisânı-hâl ile, bilen, konuşur,Anlamayan duysa, der: Bunlar deli! Târîf etmek için, adetsiz kitap,Akılla, fikirle, edilmiş hesap;Aşk ile görenler, bilir, bildirir,Gözler bakışıyle, ederler hitap. Meşgul-eylemiştir, binbir âlemi,İnsan eli ile yazan kalemi;Meydana çıkarmış, bütün müşkülü,Mekân zannedilmiş, kilise, câmi. Onun sarayıdır, kül olan gönül,Orada yetişir, […]

Böyle olmalıdır devran,Ateş tutmalıdır her ân;Eğer aşka, bürünürsek, Dönen semâ, olur hayran. Hiçe çıkarırız dîni,Biliriz Dîn-i Mübîni;Âlem bizi tesbîh-eder,İki dünyânın sâkini. Bize aşktan bulunur iz,Her murâdı veririz biz;Bizden taksîm-olur rızık,Hiç tükenmez, sanki deniz… Söyler lisânımız, Rezzak;Çünkü: toprak, niçin alçak?Durmadan ederiz taksim,Gelip de almayan, ahmak. Dâim zuhûr-eder sehâ,(Emre) alır baka baka;Her […]

Bellisiz senin yaşın,(Kaabe Kavseyn)dir kaşın;Nice felek döndürür,Görüp senin bakışın… (Arş)tır iki gözlerin, Bütün (âyet), sözlerin;Ateşlere düşürür,Nurdan senin yüzlerin. Güneş, yanağın senin,(Kürsü), ayağın senin;Cebrâilin mekânı:İki dudağın senin. Bekliyoruz, sen konuş,Bakışın, olmuştur kuş;Sanki (Hacerül’esved),Halîl İbrâhim koymuş. Bilen, ediyor tavâf,Günahları olur af;Kaşın ile kirpiğin,Okuruz, olmuş (Mushaf): Yüzlerindir (Dört Kitap),Bu (vücut)tur, olmuş kap;(Sidre-i Mühtehâ)dan,Duyana […]

Bu aşkın havası, bâdisabahtır,O yeli estiren, dâim, İlâhtır;(Küntü kenz) derler ya, bitmez hazîne;Açılan kapağı, her dâim, (âh)tır. İçinden seyreden, bize, (Sultan)dır,Suçları affeden, dâim, (Rahman)dır;Zulümden münezzeh, (Gafûrurrahîm),Öyle vâdeyleyen, (Rahîm Rahman)dır. Tefrîk-eylemeden, gör ki, (Rezzak)tır,Ona misâl-olan, kara topraktır;Ne kadar kir varsa, ediyor temiz,Meyvayı besleyen, yeşil yapraktır. Kendinin mekânı, (Göz)de yuvadır,Onu göstermiyen, bu […]

Cennet bağında bülbülüm,Onu âşık eden gülüm;Diri oldum, yoktur ölüm,Kimseler bilemez beni. Bâzı, olurum bir toprak,Benimledir her dört bucak;Güneş ben’im, hem de berrak,Kimseler bilemez beni. Etten, tenden giydim libas,Âdem ile ettim temâs,Havvâ ile tutarım yas,Kimseler bilemez beni. Benim ile iki cihan,Âşikârım, hem de nihan,Rahmeyleyen ben’im Rahman,Kimseler bilemez beni. Her zerrede benim […]

Seni seveliden, bitti karârım,Derdin dermânını, kime sorarım?Gözümde, gönlümde kurmuşken mekân,Kendimi kaybedip, gine ararım. Bulur da severim, ben kana kana;Böyle vâdeyledim, ezelden, Sana;Gözümün şavkını, eyledim taksîm,Ben beni unutup, bana bakana. Kaşın ile gözün, seyrânım benim,Fenâfillâh eden Hayrânım, benim!Benlikten kalmadı, birtek bir gubâr,Acep nere gitti, bu canım benim? Uyanır, ararım, daşınan dağı,Gözüm […]

Ölür müyüm bu dertten?Neden kurtulmadım ben?Bilmem nasıl dayandıBitmez ateşe, beden? Dâim yanmayı ister,Aç da yüzünü göster;Söndürmez deniz suyu,Her taraftan akar ter. Bilinmez esrâr mıdır?İnkâr mı, ikrâr mıdır?İftihâr-ederim ben:Tutuşturan, Yâr mıdır? Gam gider, hicran gelir,Bu hâller her ân gelir;Ben bu dertten ölürsem,Yerine bin can gelir. Çektiğim elem, benim,Bilirim, âlem ben’im;Îlân-oldum her […]

Nerden düştük bu hâle?Sebebi sensin, Mevlâ!Gözlerimin ışığı,Yandı, etti istîlâ. Nûra boyandı felek,Nasiptir, bize, görmek;Çok güneş, mihverinde,Durmadan aldı dönmek. Her biri tuttu mihver,Olduğu yerde döner;Lisân-ı hâller ile,Cânânım! seni öğer. Emir verir muhabbet,Onlara olmuş âdet;Âşikâr eder (Emre),Cihâna oldu ibret. Zapteden : Müncibe Görgün, Naciye Özhatay.Namrun, Saat: 22.30 17.6.1960

Ağla gözüm ağla, gülemez oldun,Kaybettin kendini, bilemez oldun;Sen seni terkettin, girdin gönüle,Dönüp de yerine, gelemez oldun. Takıldın kancaya, imkân nerdedir?Dünyâ gaaiboldu; mekân nerdedir?Ar, nâmus şişesi, çalında taşa,Farzlar ile sünnet, erkân nerdedir? Unuttun bunları; ettiler tâyip;Seyreden gözlerde, sen oldun kayıp;Sevgi sarayında, kuruldu mekân,Bundan sonra oldu, o Mâşuk, sâhip. Senden varlıkları, alınca […]

Çok döktüm göz suyunu,Zor büyüttüm boyunu;Yârabbî! budur ricâm:Senden alsın huyunu. Bakar, gözlerim görür,Dâimâ yaşasın hür;Dileğim budur senden:Ver, uzunca, Sen, ömür. Her vaktı geçsin ferah,Hem dahî olsun iflâh;Hâlin ile garkeyle;Hâle muhtârsın Allah! Teslîm-olsun Sen Yâr’a,Suçlar örten Gaffâra;Yaşadığı zamandaGörmesin muhâtara. İsteğim budur böyle,Söylerim güle güle;Bol şefkati dokunsun,Dâim âleme, ele. Garkeylesin hâlimiz,Devreder ahvâlimiz;Âdemi […]

Ne kadar güzeldir Namrun ormanı…Sıkıntılı cana verir gümânı;Zayıf akıllara verir gümânı;İçinden çıkana, vermez dermânı. Miskler gibi kokar ardıcı, çamı,Kendinden geçersen verir ilhâmı;Fikir deryâsına daldığın zaman,(Yokluğa) düşürür, kaldırır gamı. İçinde yaşıyor nice sevgili…İnci, mercan döker onların dili;(Hayat suyu) derler: (Bu Kelâm) imiş,Kulaktan içenin, olmaz eceli. Bir yudum alanlar, ebedî yaşar,Bir burçtan […]

Allah çok vermiş torun;Onlara oldum vurgun;Kiminin boyu kısa, Kimisinin çok uzun. Çünkü ister bereket;Uzunca versin hayat;Ötsünler bülbül gibi,Okusunlar çok âyet. Yarasınlar vatana,İftihâr-etsin ana,Olsunlar gaayet cesur,Bu hâl, yetsin sonuna. Yalvarırız sana, Hak!Bunların yüzüne bak;Büyük devlete ersin,Terakkî etsin Toprak. Bunlar görmesin zillet,Bunları sevsin millet;Bunlar ile şen olsun,Ebedî dursun Devlet. (Emre) yanar hep […]

Eller ne diyor bize?Taksîm-olduk her göze;Haşrolduk Mevlâ ile,Zannederler kepâze. Hâlimiz acı, gaayet;Dilimiz okur âyet;Çıktık hapishâneden,Harâboldu bütün sed. Ateşe yandı perde,Tutulunca bu derde;Çıktı gözler önüne,Bulduk; demeyiz: nerde? Dâim bizimle gezer,Canı, can ile özer;Ekildi göz bahçesi,Bütün dünyâyı bezer. Yayılmıştır kokusu;O misktir, değildir su;(Emre) düştü ateşe.Yok kimseden korkusu. Çünkü kokladı gülü;Seyrân-eder her gönlü;Dilinden […]

Çocuklar düştü zevka,Bizlere baka baka;Nazar değmez bunlara,Teslîm eyledik Hakka. Bu hâl, eyledi zuhûr,Etti dünyâya meşhur;Kendisinindir hayat,Vâdeylemiştir, korur. Bakan, kendinin canı,Gözleridir mekânı;Ayılmak ister (Emre),Bulamıyor imkânı. Bunlardan aldı gıdâ,Bunlar iledir Mevlâ;Kalbi, susmak istiyor,Hâli, eder essalâ! Edemez oldu siper,Durmadan verir haber;Edeyim derken sükût,Söyletiyor o Dilber. Kalmadı hiç karârı,Eyleyince ikrârı;Bildi, ölünün, olmazNâmuslarıyle ârı. Kimler […]