Doğuşlar 2

Gönlümü eyledim, dertlere dükkân,Gelen, gitmez oldu, yok mudur alan?Nice saltanatlar, kurulmuş, geçmiş…Şimdi baykuşların, eyledi mekân. Teker teker durur, her dâim öter,Eğer bülbül ötse, onlar der: yeter!Tükenmedik ateş, koydun kalbime,Durmadan yanarım, dumanı tüter. İçi harâboldu, kaldı duvarı,Ayakta durmaya, yok iktidârı;Bülbüller yerine, viran kuşları,Karşı karşı durup, ederler zârı. Seni arayana, hedef miyim […]

Deniz dalgasına, döndü bu gönlüm:Bir dirilik gelir, arkadan ölüm;Bâzı, diken olur, bâzı da gülüm,Birbirini tutmaz, neyleyim, hâlim… Bâzı, ceryân olur, zehirler çeker,Bâzı zehir alır, eder has şeker;Bir ânı bir âna, uymaz, devreder,Birbirini tutmaz, neyleyim, hâlim… Bâzı, yeryüzüne, döker gözyaşı,Her dert çekenlerin, olur yoldaşı;Bâzı, seyrân eder, Kürsüyle Arşı…Birbirini tutmaz, neyleyim, hâlim… […]

Herkes, bilmez, benden ister tesellî,Hatıra gelmiyor, bilmez, emeli;Gönlümden akıyor, kan ile sular,Göze görünmüyor, Seyhun’un seli. Bir yandan geliyor, Yârimden gamlar,Aklımda kalmadı, geçen eyyamlar;Hasretin hançeri, battı kalbime,Yarasından, kanlar, içine damlar. Delik delik eder, düştüğü yeri,Atom bümbasına, benzer herbiri:Biryandan öldürür, tekrar diriltir,Gönlüm zekârettir, dışarım diri. (1) Eşim, dostum benim, hâlimi bilmez,Yüzüme bakmayın, […]

Gamınan doludur, dükkânım benim,Orada satılır, bu canım benim;Can alıp vermeye, yok mu müşteri?Terâzisi gözdür, (Mîzân)ım benim. Zapteden : Vasfiye Değirmenci Yarım kalmıştır. 23.12.1952

Ne kadar zorumuş, eylemek ihsan…Nerden geldiğini, bilmez her insan;Şefkat ağacının, meyvalarını,Toplar da yedirir, kuluna, Rahman. Her dâim muhtaçtır, bilemez, âzâ,Ne lezzet verilmiş, yiyen ağıza.Zahmet çekiyorsa, tadını alır,Hizmeti bedene: tad, değil cezâ. Durmadan çalışır, vücûda, dişler, Halkeyleyen Hakkın, emrini işler;Sırrı ilâhîdir, idrâki çok zor,Beden bir nakıştır, durmadan işler. Nice görülmedik, sanatkârı […]

Ninni deyim, büyü, ey yavrum sana,Büyü, hizmet eyle, güzel Vatana;Murâdı karnında, kalıp durmasın,İftihâr eylesin, seninle ana. Gaayetle cesûr ol, bekle sınırı,Sana teslîm olsun, milletin ârı;Deden, târihleri, duydu, dinledi:Tâ ezelden budur, Türklerin kârı. Evvelden senindi, (Fas)la Ardahan,Senden titrer idi, yanbakan düşman;O al bayrağını, gören, korkardı,Her kalb çırpınırdı: sanki bir hazan. Eski […]

Her zerreden, gönül! ederler dâvet,Kime edeceksin, acep icâbet?Gözler kadehine, doldurmuş (Sâkî),Alıp içen bilir, böyle bir lezzet. Dudak şişesinden, içene, doldur,İstiyenlere ver, tükenmez, boldur;Meyhânesi: gönül, kapısı: kulak,Yüzlerce senelik, böyle bir yoldur. Dünyânın suları, akarsa, dolmaz,İlim dalgıçları, dibini bulmaz;Kelâm, girer, tekrar, ağızdan çıkar,Nurdan boya alır, hiç rengi solmaz. Dış tarafı benzer, açılmış […]

Vücut bir deryâdır, nehirleri: kan,Kendinden kendine, durmadan akan;Uç ucuna korsak, koca Küreyi,Belki birkaç sefer, odur dolanan. Eğer bilinirse, birtek (Küreyvât)…Şimdi sâde onu, görüyor âlât;İçinde gizlidir, nice Küreler,Adetsiz güneşler, çeşitli hayat… İlimle müşkildir, zerrenin halli;Târîf eyliyenin, dönmüyor dili;Kuşlar kuluçkaya, nasıl yatıyor:(Hâl-i İstiğrak)tır, onların hâli. Aklını, fikrini, kendi canınıUnutup, bilmiyor, tek lisânını;Civciv […]

Ben yürürken, iki, ayağım senin,Nutkederken, dilim, dudağım senin,Hep gülerken, yüzüm, yanağım senin,Neyim vardır benim, bunun içinde? Seyrederken, gözüm, ve kaşım senin,Gezdirirken, vücut, hem başım senin,Diri iken, ömür, ve yaşım senin,Neyim vardır benim, bunun içinde? Damarımda gezen, bu kanım senin,Senden sana diyen, lisânım senin,Ölümler bilmiyen, bir canım senin,Neyim vardır benim, bunun […]

Yüzüne bakınca, neyledin bizi…Aşkına düşenin, olduk merkezi,Durmaz çalkalanır, derdin denizi,Ecdattan mı kaldı, bu mihnet mîras? (Âdem)i, (Havvâ)yı, cennetten ihraç?İzinsiz mi verdi, meyvayı ağaç?Onlar yerler miydi, koymasaydın aç?Ecdattan mı kaldı, bu mihnet mîras? Yâni rumuz muydu, (buğday)la (hurma)?Verir vermez, dedin: Cennette durma!Evlâd değil miyiz, bed işe yorma:Ecdattan mı kaldı, bu mihnet […]

Emre, oğlu Fikri’yi ameliyat ettirmek üzre götürdüğü Ankara’da, Adana Barajı inşââtını alan müteahhitlere rastlıyor. Sıhhat Yurdu’na geldiği zaman: (Çocuklar! Adana barajına başlayacaklarmış!) diyor. Ameliyattan sonra, oğlu Fikri de: (Ah Baba, Adana’ya bir gitsek…) deyince, Emre’den bu doğuş doğuyor: Göresimiz geldi, güzel Adana!Bütün dünya, yönü, dönmüştür sana;Büyük defîneler, gizlidir sende,Nûrunun zıyâsı, […]

Bizi nerelere, götürdü bu dîn…Cehâlet şerrinden, eyledi emîn;(Gizli Hazîne)nin, sırrı göründü, (1)Akıl malı gibi değildir, zengin… Tükenmez varlığa, garketti bizi,Çekemez vârını, kantar, terâzi;(Şekaahüm Rabbuhum), hamrından içen,Aklını değişir, bulur o izi. Târîf eylemişler; (Sırât) değildir,Âdemin yüzüdür, sıfât değildir;Ayak basan ölmez, dâimâ diri;Bu aklın bildiği hayat değildir. Dünyayı doldurur, oraya giden,Geri dönse, […]

Beni ne eyledi, gam ile hicran…Durmaz tâkîbeder, bırakmaz, her ân;Taş ile demirden, yürek lâzımdır,Tahammül edemez, bilirim, her can, Kerem sâhibidir, ediyor imdat,Eğer etmez ise, ederim feryat:Bâzı, belâlara, hasret çektirir,Bir dem gelir, verir, alırım kat kat. Arkasından, gelir, yüce tahammül,Hiçbir ateş yakmaz, olurum bir kül;Hazîne kapısı, açılır bana,Arş ile Rahmânı, doldurur […]

Tecellî şavkına, hayrandır gönül,Tutuldu aşkına, üryandır gönül;Tükenip bitmedik, huzûra erdi,Rahmandan edilen, ihsandır gönül! Nereye dönersem, karşımda durur,Umulmadık yerden, ediyor zuhûr;Akıl; vakıt ile, günü unuttu,Her aldığı nefes; durdurur huzûr. Namaz kılmaz derler, gaafil değildir,Bilmiyecek kadar, câhil değildir;Gözümün perdesi, ateşe yandı,Arzû ile emel, hâil değildir. Cenneti, gılmânı, değiştim (Aşk)a,Gönlüm rasgelmiyor, o (Yâr)dan […]

Sevdiğimiz hayat, esen yel gibi,Bizim zannederiz, gider el gibi, İki yok arası, bir vâra benzer,Ölçüsünün boyu: karış, el gibi. Bu dünyaya gelip, bir göz açarsın,Nedir, hiç bilmezsin; böyle nâçarsın;Saatı gelince, bilinmez yere,Düşman kovar gibi, durmaz kaçarsın. Acebâ kimdedir, irâden senin?Nereden verildi, müsâden senin?Ben! deyince, neye sâhipsin gönül?Verilen bu canı, iâden, […]

Bir dem gelir, gamın, deryâsı coşar,En yüksek yerleri, doldurur aşar;Bir dem gelir, gözüm, her yanı görür,Bir dem gelir, bilmez, hayretle şaşar. Bir dem gelir, eder, bu gönül isyan,Bir dem nâdim olur, suçuna, pişman;(Hayret Vâdîsi)ne, düşer, seyreder,(Tecellî Zât)ına, çün, olur hayrân. (1) Zuhûr eder bir dem, bilinmez ilim,Söylesem, anlamaz, dinlese, âlim;Bir […]

Yaradan! Sevince, bilemem, seni,Her yüzlere ayna, eyledin beni;Senin gibi tutar, bu gönlüm benim,Çeşit çeşit bakıp, beni göreni. Herkesler seyreder, kendi yüzünü,Kalbine benzetir, hem de sözünü;Tâ ezelden böyle, karâr eyledin,Onların severiz, yine gözünü. Kimseden bilmeyiz; Sensin sebebi;Kalbde tahsîl ettik, biz bu mektebi;Âşık eyleyince, kendi kendine,Kimi: bilmez, diyor, dîni, mezhebi. Seni düşününce, […]

Bir Sâkî)den içtim, kadeh dolusu,Verip içirdiği, değildi bir su;Acep rüya mıdır, acep hayâl mi?Alıp içenlerin, kalmaz uykusu. Nurdan yapılmıştır, verenin eli,Bülbül olup öter, içenin dili;O makaamı duyan, lezzet almazsa,Hiç hoşuna gitmez, âdet, der: deli! İnsan, hâli ile, eder iftihar,Her neyi severse, gözleri bakar;Alıp da içince, bu deli gönlüm,Yakar, gözlerimden, kanlı […]

İnsana ne eyler, bu zâlim nifak…Dillerden kurulur, görünmez tuzak;Her kimden çıkarsa, kendini tutar,Kurar da tutulur, anlamaz, ahmak… Cıvaya benziyor, tutulmaz elle,Bu dönen dünyayı, eder velvele;Ne kadar zâlimdir, merhameti yok.Nice can parçalar, o, güle güle. Bilmez de, ayırır, iki kardaşı,Her dâim parçalar, gül gibi başı;Ağızdan çıkar da, kulağa girer,Sonra pişmân eder, […]

Beni meftûn ettin, “Gözü Âhû”ya,Kaşları benziyor, üç günlük aya;Buna, taştan yürek, olsa dayanmaz,Bakan gözler erir, olsa da kaya. Ağzındaki dişler, sanki inciden…Pîrifânîleri, odur genç eden;Dünyanın altında, kalsam, gam yemem,Bana hayat verip, tekrar inciden. (1) Aklım dağılıyor, gözüm görmezse,Bakışiyle bana, gıdâ vermezse;Saçlarının teli, yüzünü örtmüş,Sanki bülbül, girmiş, altın kafese. Sadâsı çıkmadan, […]

Hâlimi kimseye, edemem îzah,Beni yaraladı, bir (Gözü Siyah);Kalbimin içinde, işleyip durur,Gözünen görülmez; neylesin cerrah? Onun bakışları, yine ilâcı,Gönlümde gezerse, hiç kalmaz acı;Bir devir gelir de, bir şey göremem,Gönlümün hiç kalmaz, bir ihtiyâcı. (Onu görsem) derim, ben (doya doya),Gelip ağlattırır, neyleyim, hülyâ;Teselliyle geçer, gecem, gündüzüm,Her var, (Bir) renk alır, silinir boya. […]

Bahar gelir, kuzu, neş’eli meler,İnsan yavruları, öylece güler,Dertli olanların, bağrını deler,Acılı yürekler, nasıl dayansın…Uyusun, uyusun, bebek, uyansın. Yine bekler, büyür, çıkar oyuna,Annesi, babası, benzer koyuna;Her varlığın huyu, çeker soyuna;Acılı yürekler, nasıl dayansın…Uyusun, uyusun, bebek, uyansın. Uyu da hâline, hayrân olayım, (1) (1) Bu doğuş, yarım kalmıştır. 2.4.1953

………………………………………. (1)Kimisinin ağrır, durmadan başı,Kiminin, kızışır, kırışır kaşı, (2)Kimisi bağrına, basıyor taşı,Derde dükkân oldu, bizim gönlümüz… Ağlıyor kimisi, hicrân içinde,Gönlü hasret çeker, bir kan içinde;Hepisini topla: bir can içinde;Derde dükkân oldu, bizim gönlümüz… Kimisine baksan, durmaz, eder âh,Kimisine baksan, gülüyor: ferah;Kimisinin gönlü, ışımış: sabah;Derde dükkân oldu, bizim gönlümüz… Kimisine baksan, […]

Bütün dünyâ benim olsa,Dış tarafı tenim olsa,Her peygamber dînim olsa,Senden geçmem ben, Dilberim! Yaradılmış, olsa düşman,İğvâ etse beni Şeytan,Bedenimde kalmasa can,Senden geçmem ben, Dilberim! Yedi tamu etse hücum,Hiç aklıma gelmez ölüm,Çünkü bana koktu (Gül)üm…Senden geçmem ben, Dilberim! Seni sevdim kana kana,Mâlûm oldu bana (Mânâ),İhtiyâcım yoktur cana…Senden geçmem ben, Dilberim! Her […]

……………………………………..……………………………………..……………………………………..…………………………………….. (1) Bendeki bu beden : Hicaz;Âşıklar ediyor niyaz;Vücudûmdaki (Dört İmam),Bana kıldırıyor namaz. Kalbimin içinde esrâr,Mekân tutmuş, etmiş karâr;Bedenim : (Arafat Dağı),Bilen; gelir, benden arar. Ağzımdaki söyliyen dil,Anlıyana olmuş delîl;Hareket eyliyen canlı,Bitişiktir, ayrı değil. Hurûfta olmazsa nokta,Her yazıda olur hatâ:Dâim gözüm gıdâ verirHer yanda gezen hayâta. Görünürüm dâim beden,Bitişiktir gelen, […]

Bütün yollar yürür, gider vicdâna,Ondan sonra teslîm, olur Rahmâna;Âferinler olsun, öyle bir cana…Bir damla deryaya, düşerse nolur? Altı tarafını eder istîlâ,Dışarıda kalmaz, enginle bâlâ;………………………………………….…………………………………………. (1) Zapteden : Fuzûle Emre (1) Bu doğuş yarım kalmıştır. 18.5.1953

Hayat mı düşünür, (Yâr)e tutulan…Yerini değişir, onda yok olan;Nazarından çıkar, gölge görünür:Hûri, gılman, vildan, hem dahi rıdvan. Eğer bilinirse, (Cennet-i İrfan),Göz ile görülse, olunur hayrân;Öteki dünyâya, minnet eylemez;Dürülüp de olur, bir (Nokta), zaman. Eğer açılırsa, gözlerden perdeHer varlık görünür; denilmez: nerde?Bu derdin ilâcı, içten içedir,Giriftâr olmalı, gine bu derde. Hasta […]

İki kapılı bir, hana benzersin,Hayatlar kemiren, cana benzersin;Yakayı kurtaran, bindebiridir;Zülâl görünürsün, kana benzersin. Durmadan dönersin, yoktur karârın,Teslîm olanlara, çoktur zararın;Perdeyi kaldıran, tamam görüyor:Ciğerlere batan, oktur her vârın. Seni sevenlerde, kalır mı huzûr…Yüzüne gülersin, edersin mağrur;Seni bilen akıl, başka şey bilmez,Nûru gören gözden, edersin mâzur. Hayatsız kalıyor, sana dolaşan,Ülfet eyleyip de, […]

Bir zerreden seni, halketti Mevlâ, (1)Büyüyüp dünyâyı ettin istîlâ;Yere, göğe sığmaz oluruz bizler,Eğer bürünürsek, bizler bu hâle. Seyreyleyen göze, oluruz ayân,İnkâr eyliyenden, hem dahi nihân;Bizlerden bizedir, bütün görünüş,Kendinden kendine, dururuz dîvan. Ân gelir, oluruz, alanla satan,Bize tâbi olur, her iki cihan;Zerre ile küllü, devrân ederiz,Tekrar, mekân olur, seyreden insan. Yâ […]

Hasret oduna dağlatır;Dert söyletir, aşk ağlatır,Gözlerinden kanlı yaşıMâşuk eline çağlatır. Hiç göstermez malla melâl, (1)İster: dâim etsin visâl;……………………………….………………………………. Kendi canını unutur,Tatlı canı unutturur;……………………………….………………………………. Bilmiyenler der ki: nedir?Görünürse, eder esîr;Âşikârdır her tarafta,Kapamıştır o (Son Sedir). Zapteden : Fuzûle Emre Saat:7 Not : Yarım kalan bu doğuşun bâzı mısraları zaptedilememiştir. (1) Mâl-menâl […]

O yuvarlak yüzün, benziyor aya,Mekân olmuş, durur, bakar Hudâ’ya;Kirpiğin ok olmuş, kaşların: yayı,Evvelden fedâyım, kalbime daya! Sana âşıkların, olmuştur fedâ,Şehîd oluyorlar, edersen edâ;Canı verenlerin, dili tutulur,Aşkın kanûnudur: çıkar mı sadâ? Kim temâs ederse, oluyor dilsiz,Karşında duruyor, ayaksız, elsiz;Ne acâyip kanun: böyle kalıyor:Akılsız, fikirsiz, hem de emelsiz. Sâdık olanların, nişânı: sükût;Onları […]

Şen olursan açar, (Dost)un gülleri,Nûra beler bütün, sâf gönülleri;Varıp karşı karşı, duran, unuturAyı, yılı, hem de, geçen günleri. Bir gönül kırılsa, olur mu tâmir…Sanatkârı yoktur, olunmaz kaadir;Dünya köşkü gibi, değildir taştan,Nûr-u ilâhîden; değildir zâhir. Gönülü bilmiyen, mutlakaa cellât,Ağzından çıkan söz, koparır afat;Ortasında Mevlâ, mekân kurmuştur,Yanlış bakanları, mutlak eder tard. Âşık […]

Yürü Dilber! yürü, yolun açıktır,Seni (Dâvet Eden), sana âşıktır;İki kollarını, açmış, bekliyor,Perçemleri, seyret, dâim saçıktır. Yürürsen, yolların, Ona varacak,Tutup, kucağına, seni saracak;Dikilmiş darağcı: (iki dünya)dır,Elinden tutup da, O kurtaracak. Başka bir kimseden, sen umma vefâ,Eğer kabûl olsan, ettirir safâ;Sana söylemişken, eğer duymazsan,Ne eylesin sana, bu (Emre), hayfâ!.. Zapteden : Ekrem […]

Kâh oturur, kâh döner,Seyreylemek bir hüner;Gözündeki ışıklar,Uyuyup bir ân söner. Uyu bebeğim, uyu,Öğren ilâhî huyu;Gafletten uyananınArşa ulaşır boyu. Şimdi uyku ihtiyaç,Uyan da eyle mîraç;Sen gaflet uykusundan,Uyanınca, uzak kaç. Sen uyu kana kana;İhtiyâcın var kana;Uyan, gözlerini aç,İbretle bak cihâna. Sıkışma bu kafese,Dikkat et çıkan sese;Her varlığın içinde,Gizlenmiş bir (Hülâse). (1) Seninledir […]

Hayat gelir, geçer, sanki bir rüya…Bu fânî dünyada, yaşıyor gûya…Seninle gidecek: topladın ise,Kıymetini anla, berâber, (hayâ). İbret ile seyret, dünyaya, civan!Bırak, seninledir, hazîne, uyan!Ölümler bilmiyen, bir canın vardır,Sana nasîbetmiş, bilirsen, Rahman. Meydanda dolaşır, esrâr içinde,Binbir hayatları, hep var içinde;Ondan başka kimse, imdâd eylemez,Seni kurtaracak, o (Yâr), içinde. Gece gündüz dikmiş, […]

Semâlara çıkar, feryâdım benim,Acep kimden gelir, imdâdım benim?Hangi dilden konmuş, durmaz anılır,Türlü lisanlardan bu adım benim. Bâzı işitenler, ediyor ikrah,Benim bu hâlimi, sanıyor günah;Dilimden söyliyen, gözümden gören,Hareket ettiren: Hazreti Allah. Âşık olup sevmek, hatâysa eğer,En yakın kendisi; lâzımsa, döğer;Kabâhat kendinin: âşık eyledi,Gözlerim seyreder, lisânım öğer. Zapteden : Fuzûle Emre Saat:6.30 […]

İşâret eyleyip, gösteririz biz,Onu seyredeni, hayrân ederiz;…………………………………………………………………………………… Kim teslîm olursa, hiç olmaz mahrumDünya, âhirette, hem dahi Kayyûm,Ağaç, meyvasını, yetiştirirse,Boynu bükük olur, görünür mâzlum. Hâlinden bellidir, etse tekâmül,Ne devir geçirir, açılırken gül…Onun için âşık, feryâd ediyor,Sararıp soluyor, bak nasıl bülbül… Feryâdı sorarsan, var, ötenden sor,Âşık olup, yanıp, hem tütenden sor;Şevket’in derdini, […]

Bu meseldir, Yârab, yetmiyor akıl,Kırka bölünüyor, hiç durmadan kıl;Dünya âlimleri, halle uğraşsa,Tek bir zerresine, herbiri kırk yıl. Halle uğraşırsın, olmaz âşikâr,Gösterilen Delîl, yüzünü kapar;Kıvılcım bir yerden, çıkarsa eğer,Gösterilen dahi, ediyor inkâr. Batmıyan, doğmıyan, güneşe benzer,Bütün zerre ile, beraber gezer;Görmek isteyene, etsen işâret,Elinden gelirse, başını ezer. Olan fitneliğin, sebebi sensin,Bu ilmin […]

………………………………………….………………………………………….………………………………………….…………………………………………. Methediyor sözlerim,Seyrediyor gözlerim;Yanımdan uzak olsa,Gece gündüz gözlerim. Kalbim olmuş ona bol,Gözümle kulağım: yol;Ben iftihâr ederim,Dostlarım der: kaç, kurtul! Gezer iken berâber,Hem sorar, verir haber;Kurdu gönlümü mekân,– Şükür olsun – O Dilber. İki gözümden bakar,Durmadan girer, çıkar;En büyük devlet imiş,Âşık olmayan korkar. Kulak, oldu Mîkâil,Burun, oldu İsrâfil;Kendine hizmet için,Ağız, oldu […]