Doğuşlar 2

Konuya komşuya, sen ettin ibret,Hâlimi görenler, ediyor hayret;Âh-ile efganla, sardı dünyâyı,Beni durdurmayan: Güzelim! hasret. Sana fedâ oldu, gözümle gönlüm,Aklıma gelmiyor, seninçün, ölüm;Sırrını duyunca, eyledim fedâ,Kimseler anlamaz, bilene mâlum. Nice yüzbin canlar, değer bir kaşın…Her şeyi Muhitsin, yoktur yoldaşın;Bu Arş ile Kürsü, seni gösteren, Varlık bedenindir, âdemdir başın. Tevellüd eylemiş, ondandır […]

Mevlâ dedi: Hâlîlim!Ateşten çıktı ilim;İzi vardır Urfa’da,Kimse bilmez: Kendi kim? Yandı aşkın ateşi,Yaktı nice kardeşi…Arasalar Mekke’yi,Bulunmaz Onun eşi. Emir verildi onaTeslîm-oldu Rahmâna;Yaptı bir yere merkez,Hicaz’a kurdu binâ. Ahmed, eyledi ikmâl,Çünkü etmişti visâl;Herkes bir türlü anlar,Yârabbî, bu nasıl hâl… Onun mânâsı: Gönül;Etmek lâzım tenezzül;(Emre)! İbrâhim gibi,Çabuk yan da, sen ol kül. […]

Dereyi, tepeyi yol eden: sevgi;Birçok âsilleri, kul eden: sevgi;Nice fakirleri, eyleyip sahî,Onların rızkını, bol eden: sevgi; Kararmış yüzleri, ak eden: sevgi;Yıkılmış vîrânı, pâk eden: sevgi;Çok uzak yollarda eylenip yatan,Düzelmiş ovayı, dağ eden: sevgi; Batan dikenleri, gül eden: sevgi;Âşıklar gönlünü, kül eden: sevgi;Hasret ateşini, verip kalblere,Gözden akan yaşı, göl eden: sevgi; […]

Nerden tutulduk aşka…Yok etti yaka yaka;Uçurdu külümüzü,Vâsıl-eyledi Hakka. Vedâ’ ettirdi cana,Hem de iki cihâna;Bakan, yüzünü görür,Eyledi temiz ayna. Görünürüz her yüze,Perdesi kalkan göze;Cana düştü kıvılcım,Âlem benzedi bize. İstîlâ eyledi Hak,Gönül, olunca toprak;Olduk Tûbâ ağacı,Her canlı, oldu yaprak. Kalbimiz mahrem Hicaz,Her gelen, alır muraz;Bu Dört İmam bizdedir,Dönenler kılar namaz. Bizim iledir […]

Sanki biz de geldik, fânî dünyâya,Ömür, devran geçti, bu baştan gûyâ…Zerre-i vâhitken, olduk bir umman,Çok şükür, garkolduk, düştük deryâya. Göze görünürüz, sanki bir beden;Sulardan dokunmuş, ilik ile ten;Biz bir merkez olduk (sırr-ı İlâh)a,Mutlak bize uğrar, gelip de giden. Dilimiz, ağzımız, oldu Cebrâil,İki kulağımız: duyan İsrâfil;Sûrun düdüğünü, durmadan çalar,Bizim burnumuzdur, melek […]

Lâzım değil nâmertlerin kuyusu…Boğulursan, vermez onlar sana su;Bu çocuklar yatsa, biz de kurtulsak,Eğer gelse, ikisinin uykusu… Düşman imiş bu dünyânın evlâdı,Bırakmıyor her ağızda bir tadı;Tılısımlar takılmıştır boynuna,Çıkarırsan, koparıyor feryâdı. (Emvâlüküm, evlâdüküm…) diyorlar,Arkasından söylerlerse, neler var…Meydandadır, âşikârdır, görünür,Her ne kadar can verirsen, hep inkâr. İsteyenler, son zamanda pişmandır,Dost sanırsın, iyi seyret, […]

Aşkın ateşini, nereden aldın?Yanıp da tutuşup, deryâya daldın;Gönlümde koymadın başka bir varlık,Mekân eyledin de, orada kaldın. İki gözlerimden, görenim sensin,İstediğim yere, erenim sensin;Aklım dolmuş idi arzûlar ile,Sildin, defterimi, dürenim sensin. Sağımda, solumda, melek kalmadı,Düşündüm, fikrimde, dilek kalmadı;Ebedî, ezelî sana taparım,Gözlerinden başka, Felek kalmadı. Ceryânınla dolu, dereler, dağlar,Eğer göremezsem, kalbim kan […]

Ne hâldir, sardı bizi…Düşse, yakar denizi;Dâim tâkîb-ederiz,Halîl koyduğu izi. O yol götürür (Yâr)a,Görünmez, muhâtara;Dışarı atsak adım,Kavuşturur ağyâra. Bu izden gitti Ahmed,Bizlere etti himmet;Aradık çok yolları,Bulamadık selâmet. Şükür, yönümüz döner,Öğrendik nice hüner…Kalbimizdeki ışık,Eğer bıraksak, söner. Hâlimiz, dâim takvâ;Kalmadı bizde sivâ;Orada yok olunca,Bitti benlikle dâvâ. Tutuyor elimizden,Söylüyor dilimizden;Gelip akıl alıyor,Çok âlim, delimizden. […]

Yârab! aşk neye benzer?..Nice canları ezer…Bir kıvılcım değerse,Yer ile göğü ezer. Yuğurur, eder himmet,Beğenir, verir devlet;Bu Dilberin yolunda,Çok can, oldu iskelet. Neler oldu çokları…Görünmez oldu vârı;Tebdîl-olunca aklı,Seyrettiler Gaffârı. Yok oldu cisimleri,Anılır isimleri;Yıldızlara hâkkoldu,Görünür resimleri. Nicesi, oldu deli,Arkadan, hem de velî;(Emre) helâk olurdu,Tutmasaydı (Develi). Zapteden: İ. Yöntem, Nebahat EgemenNamrun, Saat:20.30 18.9.1958

Diridir kendisi, bir can bulunmaz,Kendisi Rahmandır, Şeytan bulunmaz;Her sırrı muhîttir, nereye baksan,Başka sığınacak mekân bulunmaz. (Cebbâr) kendisidir, kuvvet bulunmaz;Her can kendisinin, illet bulunmaz;Söyleyen, duyandır, Cibrîl berâber,Kulları içindir, âyet bulunmaz. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Zapteden: İhsan YöntemNamrun, Saat: ? 20.9.1958

Bu fânî cihanda, acep kim gülmüş?..Benim malım! diyen, boşa üzülmüş;Beslediği canı, eti, derisi,Yere serilince, ulmuş, dökülmüş. (1) Ne kadar sârîdir, bu zâlim gaflet…Bu verilen vücut, dopdolu illet;Bizi çağırırken, Hallâk-ı Cihan,Perdesini tutar, ettirir hasret. Çaresiz dertlere, Sendendir devâ,Bizi öldürmeden, gaddar mâsivâ;Sırr-ı ilâhîdir, hikmet-i Hudâ,Arzû ile emel, sanki bir hava. İmar sarayları, […]

Bâzı semâya çıkarım,Su olur, yere akarım;Bütün gözler benim olur,Dönen yüzlere bakarım. Olurum arz ile semâ,Hâlim erişmez hitâma;Bâzı, olurum cemâat,Uyarım Ölmez İmam’a. Dört tarafta ben’im kıble,Secde ben’im, güle güle;Gözüm durmaz, emir verir,Haber alan Cebrâile. Ben’im o Arş ile Kürsü,Ben’im Beytullah örtüsü;Âdem, benden alır, verir,Cümlesinin ben’im süsü. Benden taksîm-olur her can,Benimle görünür […]

Bu aşk nelere benzer…Nice gönüller gezer;Bu insanın kalbini,Akan kan ile özer. Yokluk ile yuğurur,Yapar, içinde durur;Ağlama! derler ona,Gören göz, nasıl kurur? Akıtır yere mercan,Devşirir onu Rahman;Bu ne biçim hicrandır,Aman Allahım, aman! Nasıl bilinmez devlet…Târif-etmiş Muhammed;Bakınca, bir görünürHer yetmişiki millet. (Emre)! yokluğa var, bak,Sana oldu müstahak;Yıldız ile bir olduSenin gibi bir […]

Îmâr-ettik yaylamızı,Anlayınca bâlâmızı;Gözümüzün ortasındaGezdiririz Mevlâmızı. Seyrân-eder sağa, sola,O hayrandır âşık kula;İki cihan zindan ise,Kalbimizi etti yayla. Bakıp gören, eder hayret,Bu aşk bizi etti ibret;Her saltanat zevâl bulur,Ebedîdir bizim devlet. Yıkılıp da olmaz harap,Her taraftan gelir hitap;Halkeyleyen, bu cennete,Zevk doldurmuş, girmez azap. Giren, yaşar güle güle,Bu kadar geliyor dile;Dört tarafı boyanmıştır,Semâvatta […]

Yeter, bu varlığı al,Yok eyle de hep sen kal;Muhabbetten gayrisi,Günahtır, hem de vebâl. İster, olsun kerâmet,İster, olsun Muhammed,Bu yolda zerre kadarBizi koymaz selâmet. Aşk dürür bu hâle,Çıkar içinden Mevlâ;Bütün gizli esrârı,Gizlemiş âşık kula. Ona edilmiş ihsan,Görenler, olur kurban;(Emre), Allah ararken,Karşıya çıktı insan. Her gözlerden bakarsın,Seyrettikçe yakarsın;Ok olmuş kirpiklerin,Ciğerime sokarsın. Edilmiyor […]

Ah bu aşkın hançeri…Dâim geçer içeri;Yarılan gönüllerden Gösteriyor Dilberi. Neler eyledi bize…Ateşi koydu öze;Arşa çıkan dumanı,Görünmüyor her göze. Saklıyor onu beden,Bilinmez görünmeden;Meydana çıksa eğer,Ne sen kalır, ne de ben. (Vahdet) dediler ona,Kavuştular Rahmâna;Kıvılcımı değince,(Emre)! ne etti sana… Zapteden: Sait Doğan, Kadriye Darendeli, Mes’ut Darendeli, Osman Ertekin,Neclâ Yöntem, Vahap Ünal.İstanbul, Saat:20.40 […]

Biliniriz güle güle,Görünürüz bizler böyle;Çıkarsa bizden kıvılcım,Bütün kuşlar gelir dile. Mânâ söyler dâim dili,Ledün yazar onun eli;Dönersek dünyâdan yönü,Unuturuz biz eceli. Ebedî oluruz diri,Seyreyleriz dâim (Bir)i;Mevlâ, bize göndermiştirKendi için, çok rehberi. Yeter, biz bakıp görelim,Hayâtı ona verelim;Onun bizlerden isteği:Bir şey değil, (Kalb-i selîm). Bu imiş aşkın ilâcı,Meyvalı Tûbâ ağacı;Bütün gıdâ […]

Yakarsın bizi böyle,Düşürürsün her dile;Attın, yaktı kıvılcım,Ayna olduk bülbüle. Yayıldı feryâdımız,Verildi imdâdımız;Her tarafta edilir,Bu çeşitli yâdımız. Olduk dillere destan,Söyleniyor bu her ân;Gizlenmek ister idik,Neyleyim, ettin üryan. Seyrediyor her gözler,Bize doğru her yüzler;Âteş-i aşk böyledir, Dâim yanıyor özler. Okuruz her lisandan,Bakarız her insandan;Taksîm-oldu canımız,Bıkarız ad u sandan. Cebrâil: dudağımız,Mîkâil: kulağımız;Burnumuzdan görünür,İsrâfil […]

Oturunca ben yanına,Tutuldum aşk ceryânına;Bana döndürdün yüzünü,Görüyorum kana kana. Aşkın geldi, deli oldum,Câhil iken, velî oldum;Denizler, karalar bende!Hızır-İlyas eli oldum. Mevlânın kuvveti bende,Ahmed’in hayâtı bende;Saltanatlar mahkûm bana,Sırların devleti bende. Dilimdedir (Kaalûbelî),Benim varlığım: ezelî;Bu sırları halleylemek,(Emre)nin canı bedeli. Verdi de bu sırrı aldı,Cansız olup zevka daldı;Dışından seyreden görmez,Hem gönülde, hem hayâldi. […]

Yârâb! aşk neye benzer…Durmaz, gönüller gezer;Zerre ile, kül ile,Kanı can ile özer. Açar Hak esrârını,Seyrettirir Yârini;Nice sultan olanın,Yakar bütün vârını. Ateş verir tahtına,Ulaştırır Rahmâna;Vücûdu görünmüyor,Hâkim iki cihâna. Durmayıp eder cevlân;Onun merkezi: İnsan;Bildi (İsmâil Emre),Canını etti kurban. Zapteden: Hatice Tutum, Kadriye DarendeliAnkara, Saat: 22.15 29.11.1958

Yüzüne tuttum huzûr,Baktı Gözleri Mahmur;Geçti kırkiki sene,Hayâli canda durur. Ölüydüm, etti diri,Bıraktırdı tedbîri;Gözlerinde seyrettimDörtyüzbin peygamberi. Rahman, durur karşımda,(Kürsü) olan başımda,(İsm-i Âzam) yazılmış;Âşıkım, yoldaşım da. Îmâr edilmiş Kâbe,Benzer âra, edebe;Sevmeye, başkasını,Gönlüm, eyledi tövbe. Ondan gayrisi ölü,Değildir mânâ gülü;Gördüm, teslîm-eyledimBana verilen gönlü. Çok şükür, Ona mekân,Târîf ediyor Kur’an;Bu (Emre) ayrılmıyor,Kapıyı bekler her […]

Bir gün olur, kalmaz, nâm ile nişan,Gezdiren vücutta, zerrece derman;Senden evvel gelen, nereye gitti?Dilinden diyenden, dinle de uyan. Bunlar, verilmiştir, her gelen kula,Anadan doğunca, düşer bu yola;Bütün hesapları, bitiremezse,Gel! denince, bakar, sağ ile sola. Medâr-olsun diye, okurlar (Yâsîn),İlimle doludur, Kur’ânı-Mübîn;Ölü için değil, diriler için,Adetsiz nebînin, getirdiği din. Ahmed’in gününde, etmiş […]

Dönüyorlar çifte torun,Biri kısa, biri uzun;Bunları (hâl) bürüyünce,Her tarafa döner boyun. Neler oldu döne döne…Sanki bunlar bir mevlâne;Hâl, istîlâ eyleyince,Dünyâ gaaiboldu gine. Acep, bilmem nere gitti?Bu aşk bize neler etti…Kıvılcımı dokununca,Cümle varlık yandı, bitti. Her taraflar döndü Hakka,Kalmadı yüzünden başka;Göz, oldu (Hacerül’esved),Bilmiyenler, sanır hokka. İçinde (Nûn vel-Kalemi),Yazıyor bütün âlemi;Bu bir […]

Bir ânım bir ânı, tutmaz oluyor,Ağzım çiğneyip de, yutmaz oluyor;Gözüm ile gönlüm, çekince hasret,Başım yere düşüp, yatmaz oluyor. Dahîlek Yârabbî! ne acı, hasret…Kaç kişiye oldu, acebâ kısmet?Ateşten ateştir, Yâri gözlemek;Can uçup gidiyor, kalıyor ceset. Acebâ (akıl) mı, söylenen (Burak)?Mesâfe bitince, olur mu uzak?Can, dönüp, yerine gelip girince,Yatağını bulur, hem dahî […]

Nasıl metheylesem, ben bu insanı…Eğer Mevlâ, etse, bana ihsânı;Kudret ile kuvvet, kendisinin hep,İsterse söyletir, bana lisânı. İstediklerine, ediyor himmet,Göze görünmedik, en büyük devlet;Âşıkın gözünden, dâim fışkırır,Bize delîl olan, (Nûr-u Muhammed). Yönümüzü dönsek, bilip biz ona,O, gelir, karışır, verdiği cana;Eli ile yapmış, kendisi için,Bu vücut görünür, en büyük bina. İki göz […]

Biribirisine, benzemez, bir kul;Herbirisi tutmuş, yürüyor, bir yol;Bir ucu dayanır, mutlakaa sana,(Gaffâr) ismin vardır, edersin kabûl. Acep ne olacak çeşitli millet?Ayrı görmek, olur, görene, illet;Bilen, bir bakıyor, güneş misâli,Yanlış görenleri, tutuyor haset. Sana yaklaşanlar, bir can görüyor,İçini seyredip, üryan görüyor;Ehli gafletleri, tutar sıkıntı,Yüzüne bakmayıp, Şeytan görüyor. Rahmetin pek çoktur, lûtfet, […]

Yârab! neye benzer acep bu kaşlar…Baktıkça, yüreğim, yanmaya başlar;Toprağa dökülmüş, senin yolunda,Adetsiz kemikler, sayılmaz başlar Gözyaşları akmış, olmuş bir ırmak,Nasîb-olmuş ona, deryâya varmak;Kelâm cevherini, saçar kulağa,Dili siper eder, bu iki dudak. Hesapsız ölüyü, eylemiş diri,Mîrâc-ettirmiştir, çok peygamberi;Beyinden beyine, durmadan gezer,Kelâma bürünmüş Hakkın eseri. Vücûdu görünmez, âbıhayattır,Hurufsuz, hecesiz, böyle âyâttır;Duyup dinliyenler, […]

Ne hâle düşürdün, bizleri, Celîl!Bu iki toruna, döktürürsün dil;Yanyana oturup bize gülerler,Birisi (Fâtih)tir, birisi (Halil). Bir çift bülbül gibi, durmaz öterler,Bunlar senin için, yanıp tüterler;Gizli bir esrarsın, hem de âşikâr,Görmek isteyene, çabuk yeterler. Darda kalanların, imdâdı sensin,Canı ile cismi, her adı sensin;Bâzı kullarına, verirsin aşkı,Ağlayıp yananın, feryâdı sensin. (Tefekkür) edenle, […]

Gönül! sana zehir, arzû, emelin,Onlara teslimdir, senin ecelin;Tutmuştur, bırakmaz, sevdiğin için,Birgün boşa çıkar, mutlakaa elin. İstîlâ eylemiş, seni bu gaflet,Kime şifâ vermiş, bu zâlim illet?Gözlerini aç, bak, atmıştır şafak,Birçok can yutmuştur, iyice seyret. Nerelere gitti Sultan Süleyman?İtâat ederdi, her canlı hayvan;Bunlar bir rumuzdur, sende de mevcut.Meydanda geziyor, cümlesi, her ân. […]

Ölüp dirilende, mahşer olur mu?Ehl-i Hakîkatte, bir şer olur mu?Hakta fânî olan, gelmez âleme,Onlar, dönüp, tekrar, beşer olur mu? Bilip teslîm-etmiş, gönülle gözü,O (Kaalûbelî)de, vermişler sözü;Akılla bakanlar, görür dışını,Mevlâ ile birdir, onların özü. (Mezâmîr) okurlar, o (Dâvûd) gibi,Fenâfillâhtırlar, bir lâhût gibi;Mânâ güneşleri, doğar onlardan,Parlayıp dururlar, o Mâbud gibi. Canlarından geçip, […]

Ninni deyim, uyu, ey tatlı bebek!Kalbinde Rahmandır, gözünde melek;Aşka garkolmayan, bilemez seni,Hiç nasîb-olur mu, bilmeze, görmek? Zerre ile küllü, istîlâ, sensin,Binbir ismin vardır, o (Mevlâ), sensin;Seni uyutursam, olursun (Muhît),(Şeş cihet) denilen, o bâlâ, sensin. O (Ledün İlmi)nin, esrârı sensin,Her ehl-i îmânın, ikrârı sensin;Bir ismin (Cemîl)dir, bir ismin (Celâl),Kabâhat örtenin (Gaffâr)ı […]

Ninni deyim, uyu kuzum!Şimdi sana, uyku lüzûm;Birgün mutlak bir aşk gelir,Pervâneye olursun mum. Söyleyim de dinle beni,Dirilteyim, yaşa, seni;Ârif ol da, mağlûb-olma,Mahkûm etme canı, teni. Yüreğini nûra bele,Dirilip, dönsün bülbüle;İki gözün, olsun Kâbe,Kulakların, açan güle. Sana baksın bütün âlem,Cümle mahlûk, hem de âdem;Tükenmedik hayâtı bul,Uğramasın elem, sitem. Seni gören, bulsun […]

Herkesler ta’neder, seni seveni,Şükür, âşık ettin, Yârabbî! beni;Aklıma, fikrime, sen gireliden,Şerefi unuttum, can ile teni. Ezelden böyledir, âdet midir bu?Gizlice edilen hâcet midir bu?Sana dönenleri, dâim taşlarlar,Acep zillet midir, devlet midir bu? Verdiğin dertlere, ilâç mıdır bu?Canı unutana, harac mıdır bu?Halkeylediğinden, ettin tecellî,Acep küfür müdür, bir hac mıdır bu? Âşikâr […]

Dört yanımız, döndü göze,Dînimiz, olunca tâze;Bizim farzla sünnetimiz,Kabûl-olur geze geze. Böylecedir murâzımız,Her dakîka, namazımız;Bilmiyen, uzaktan arar,Kalbimizde Hicazımız. (Bir Nokta)dır farzla sünnet,İrfâniyet ile cennet;Sağa, sola döner iken,Biz ederiz, hep ibâdet. Dost yüzüne baka baka,Ulaşırız, bizler Hakka;Sorgu, suâl soramazlar,Gelmezsek âlem-i farka. Onun iledir canımız,Damarımızda kanımız;Gönlümüzde mekân kurdu,Âh edince, Rahmânımız. Bizden bize gaayet […]

İnsanı aldatan, yalan dünyâsın,Boşalıp boşalıp, dolan dünyâsın;Doğurursun nice atom, idrojen,Öldürüp de, bomboş kalan dünyâsın. Sana güveniyor, bilmiyen gaafil,Nice âlimleri, edersin sefîl;Doğurup doğurup, yutarsın, tekrar,(Vâdeyledi) diyen, bulamaz kefîl. İçinde yaşadı, nice Süleyman…Bilmeyip, umardı, zâlimden ihsan;Vahşî hayvan gibi, merhametin yok;Gülerek parçalar, insanı kaplan. Pençenden kurtulur, binde birisi,Çünkü Rahmandandır, onların hissi;Gelip de geçerler, […]

Aşkın, yüreğimi, durmadan dağlar,Bakan iki gözüm, âh eder, ağlar;Hasret karşısında, durur dimağlar,Ninni, ninni, ninni… bebeğim, ninni! Bilinmedik yerden, getirinğ haber, (1)Her vakit metheder, nice peygamber…Bu gam ile hicran, dâim berâber;Ninni, ninni, ninni… meleğim, ninni! Senin için durur, arş ile âlâ,Seninle doludur, yer ile bâlâ;Yüzünde görünür, aranan Mevlâ;Ninni, ninni, ninni… feleğim, […]

Aklıma gelirse, kalmaz karârım,Kalbimde durursun, yine ararım;Bütün hayâtımı eyledim fedâ,Bâzı yok olurum, bâzı da varım. Ceryânın değince, sana atıldım,Her şeyi unutup, sana satıldım;Gördüm ki âşıklar, yanar durmadan,Yürüyorlar sana, varıp katıldım. Onun için kalbim, akıtıyor kan,Adetsiz volkanlar, yanıyor her ân;Bu nasıl sabırdır, verdin âşıka?Onların dimâğı, istiyor hicran. Acep nere gitti, dünyâ […]

Ne tatlıdır bu âhımız,Bâhşeyledi Allahımız;Bizde mekânını kurdu,Tükenince iştahımız. Gözden içtik, olduk sarhoş,Nefs elindendir kurtuluş;Asümâna pervâz- ettik,Sanki kanatlanmış bir kuş. İbret alsın o Cebrâil,Mevlâ, bizden ayrı değil;Her gözlerden bakan biziz,Nasıl görsün bizi alîl… Berâberdir gören ile,Bu makaama eren ile;Gümüşten eşiğimiz var,Yüzü ona süren ile. Îsâ, gözümüzün ağı,Muhîtiz biz dört bucağı;Yüzümüzü görenlerin,(Emre)! […]

Uyan gönül! attı şafak,Gözlerini aç da sen bak;Nere gitti, evvel gelen?İçi Hakka, dışı toprak. Sen onlardan, var, ibret, al,Bu dünyâya olma meyyâl;İyi seyreyle Dilbere,Onlar gibi, olunğ hayâl. İçlerinde vardır hayat,Sen dışına verme kıymat;Bil de seyreyle özüne,Elinden geçmeden fırsat. Nereye gitti Develi?Gıdâ verdi bize dili;Gönlün muhâfaza etsin,Demesinler bize: deli. Gördüğünden sen […]