Doğuşlar 2

Mânevî yolcuyuz, konar, göçeriz,Dünyâ ve âhiret, yoldur: geçeriz;Âbıhayat denen, aşkın suyundanSâkîsini bulduk, alır, içeriz. Anlamıyan: ölü, bizler diriyiz,Her iki âlemin, biz Dilberiyiz:Arzû ile emel, tutamaz bizi,Aldatan Şeytandan, hem de berîyiz. Suyumuz: Muhabbet, gıdâmız: Kelâm,Yaktı, nasîbetti, bizlere Mevlâm;Âlim idrâk etmez, esrârımızı,Görünmedik yerden, alırız ilham. Seyreden gözümüz: (Arşı Âlâ)dır,Bakıp görenleri, tatlı ağlatır;(Hablülmetîn) […]

Bir aynasın, bakan sensin,Gördüğünden korkan sensin;Cehl oduna meyyâl olupSen kendini yakan, sensin. Cennet sensin, nîrân sensin, (1)Âdem sensin, Şeytan sensin;Ben! diyeni öldürürsen,Rahmeyliyen Rahman sensin. Bu dünyâda senden başkaBenziyen yok (Güzel Hak)ka;Gözlerindir: (Nûn vel-Kalem),Kulakların: dolu hokka. Her sırları sensin yazan,Anlamayıp tekrar bozan;O Cennette Âdem ile,Havvâ olup sensin azan. Senliğindir sana tuzak,Uçmak, […]

Acep kim bitirmiş, dünyâ işini?Seni de kemiren zâlim dişiniAnlıyan, içinde, duramaz, kaçar;Kovalar, bırakmaz onun peşini. Her dâim düşürür, biribirine.Bâzı kendisine, bâzı da dîne;Ahlâkı böyledir: merhameti yok,Rahmet dedikleri, acep neyine… Doğurur doğurmaz, düşürür derde,Târifleri çoktur, târîh-eserde;Kendini yaratan, Mevlâ DilbereAh görsem diyene, her dâim perde. Büyük ejderhâdır, doğurur, yutar,Yedi başlı devdir, tılısımı […]

Ah dediğim bu dert, umman değil mi.İçinde oturan, Rahman değil mi?Damla, deryâsına, varıp düşünce,Sabredilmez hiçbir, hicran değil mi? Bu ne hikmettir ki, idrâki çok zor?Bütün canlar ordan, ediyor zuhûr;Birçokları ölü, ayakta gezer,Dirisi, görünür, bir ehli kubûr. Cennette dolanır, hep hayâlidir,Târîf edilecek, bir misâlidir;Zannedersin yakın, kendi uzakta,Bütün olan, Onun, hep emelidir. […]

Geldik, gittik, anlamadık, dünyâyı;Bir posteki; saydırıyor, kıl sayı;Her gelenin, gözlerine, sürüyorTılısımla bozulmadık boyayı. Bu âleme konar, göçer, uyanmaz,Hak boyası hazır iken, boyanmaz;İnsanların çektiğine, taş olsa,Parçalanır, küle keser, dayanmaz. (Lev enzelnâ) sûresinde bildirir,Çok kalbleri, dilik dilik dildirir;Kendisine âşık olsa, bir gönül,Peygambere, emir verir, bildirir. Âşık isen, Mâşuk benim! uyan, bak,(Tefekkür)le gözlerini […]

Ne olduk yana yana…Îlân olduk her yana;Gök kubbede asılı-Tokmağı vurduk- çana. Duydu ay ile yıldız,Çınıltısı buldu hız;Yardım edince Mevlâ,Tükendi bütün aciz. Zuhûr eyledi sür’at,Mevlâ edince imdat;Her dimağda değiştiMânâdan çıkan her tad. Safâya oldu tebdîl,İrticâ’ , oldu zâil;Ledünniyyât konuşurHareket eyliyen dil. Kalktı (Hâl)in kapağı,Temizledi dimağı;Mevlâya âşık ettiHer işiten kulağı. Durmaz çıkıyor […]

Çıktı sadâmız bizim,Baktı Hudâmız bizim;Topraa hayat verirGülsek, edâmız bizim. Şen olursak, gelir yaz,Gönlümüz, olur Hicaz;Dinde ibâdetimiz:Cânân ile olan naz. Eğer bürünsek (Hâl)e,Bizi eder istîlâ;Gökyüzünde Aranan,-Arada yok fasıla- Bitişik bizim ile, Aldanmak Cebrâil’e; (1)Her yanı dolaşırızOnunla güle güle (Emre) ile berâber,Bir ân ayrılmaz Dilber;Diyen, duyan kendisi,Kimden gözlesin haber? Zapteden : N. […]

Mekân edeceksin, birgün çukuru,Hatırlıyamazsın, sen bu zuhûru;Mutlak geçecektir, üstünden kışlar,Yağmurlar yağacak, hiç kalmaz kuru. Tepeliyecektir çeşitli ayak,Birçok “akıldâne”, bâzı da ahmak;Gözlerinde kuvvet, devâm ederken,Seni Çağıranın, gözlerine bak. Benim! dersin ama, topraklar dolar,Nûru gaaibolur, zıyâsı solar;Gezdirdiğin tenin, kalır bekçisiz,Darmadağın olur, hem dahî ular. (1) Belik belik olur, dışından, deri,Ateşe atsalar, duymaz […]

Âşıkın olmaz eceli, Hayâtı, değil emeli;Bilinmez nurdan yapılmışBu yeni evin temeli. Her yerde söylenir adı,Girenler alır murâdı;Bir kerre ayak basanın,Ebedîdir ağız tadı. Mevlâ ile bir olur kul,Her zerreden açılır yol;İçerisi cevher iken,Siper eder ateşten çul. İlâhî! bu nasıl hikmet?Veriliyor bitmez himmet;Kimi bakar, ikrâh eder,Kimi bakar, alır devlet. Neden birbirine uymaz:Kimi […]

Bir günüm bir günü, nidem, tutmuyor,(Yâr)i gördü gözüm, hiç unutmuyor;Aklımı başımdan, eyledi ihraç,Ağzım, aldığını, bilip yutmuyor. Bilmem nerededir, gözümle gönlüm?Açmış kucağını, çağırır ölüm;Azrâil denilen, dost oldu bana,Ben zerre değilim, (Muhît)im, (Küll)üm. Göze görünürüm, değilim beden,İkrâr eyliyemez, kimse, görmeden;Her dâim bâkîdir, benim dimâğım,Ben ne gelenimdir ve ne de giden. (Gizli Defîne)yi, […]

Eğer ister isen, Mevlâ!Düşürürsün bizi hâle;Yer, gök, felek seni almaz,Bir gönül eder istîlâ. Bu ne devlet, verdin kula…Görür, zevka dala dala;Yedi deryâya sığmazsın,Mekânın, olur bir damla. Ayrılırsan, döner, arar,Bakar, seni senden sorar;İnkâr eder, bir dem gelir, Dilinden edersin ikrar. Bütün senden olur oyun,Kâh Leylâsın, kâh da Mecnûn;Fazîletin zuhûr etse,Eğilir, dik […]

Ateşe düştü beden,İçten yanıyorum ben;Göründü, tutuşturduYanağında olan ben. Şükür, eyledi kısmet,Harâboldu bütün sed;Himmeti ordan aldı,Gördü, Hacerül’esved. Orada gizli Allah,O kapayı açar: âh;Taş ile toprak değil,Gönlündedir Beytullah. Bu (Emre) eder tavâf,Vücûdundur dönen (Kaf);Seni hazmetmeyendeZerrece olmaz insaf. Zapteden: Fuzûle Emre Saat:20.05 – 20.15 16.7.1954

Senin âşıkların, her dâim inler,Gönül acısını, durmadan dinler;Bu hâli bilemez, akılla fikir,İçten târîf eder, çeşitli dinler. Büstünü yapamaz, bir heykeltraş,Gönülle görünür, o sendeki (Kaş);Âşık kalbindesin, mekânın ora;İstîâb edemez, (Kürsü) ile (Arş). Taş gibi oluyor, bilmek isteyen,Şen, şâtır oluyor, gülmek isteyen,Hayattan geçiyor, rastgelen sana,Kendi kendisine, gelmek isteyen. Bir kerre bakışın, sanki […]

Bu derdin dermânı: Bir (Teslîmiyet)…Nefse uysan, eder, birçok eziyet;Arzuyla emeli, şen eylemeğe,– Senin düşmanındır – eyleme niyet. Ey gönül! birçoğu, uymuş, tutulmuş,Zehirli şerbeti, çokça gelmiş hoş;Kaçar isen eğer, kurtulamazsın,Yerde kaçan ile, gökte uçan kuş. Yüreği acımaz, eylesen feryat,Aklına gelmedik, koparır afat;Sakın bir varlığa, boynunu eğme,İster isen, iste, sen aşktan imdat. […]

Açınca, Solmaz Gülüm,Ötünce, o Bülbülüm,Mâşûkuna kavuştuBu benim zayıf gönlüm. Bitişti, hiç ayrılmaz, Kılar (Dâimî Namaz);İçinde tavâf eder,Bildi: O imiş Hicaz. Değil, taş ile toprak,Değil, dökülen yaprak;Her dâim çıkan sesi,Dinleyene: (Enelhak!). Değil, Mekke, Medîne,Bitişiktir bu dîne;Zaptedemedi (Emre),Bilmeyen, taşlar yine. Yanınca, eyledi fâş,Yaktı o (Göz) ile (Kaş);Bilir, fedâ, çok olmuşBu yolda binlerce […]

Evveldenberi Felek,Eline almış elek,Durmadan can eliyor,İçinde kalır melek. Dökülür, nefse uyan,Düştüğü yerdir: zindan;(Hâzâ yevmünnüşûr!)dur:Zaman yoktur, hep (bir ân). Görür, gözünü açan,Nefsin şerrinden kaçan;Bu ne çeşit ateştir,Nasıl dayanıyor can… Ahlâktandır odunu,Yanarsa, yoktur sonu;Gönül gözü açılır,Eğer görürse O’nu. Edilir mi tahammül…Gaayet acı bir nüzûl;Zebânîler yakarken,Merhametsiz, diyor: (Gül!). Arkasındadır Uçmak,Sen de bilirsen kaçmak;Yârabbî! […]

Yokluğa garkoldum, vârı neyleyim…(Dost) ile bir oldum yâri neyleyim…Zevk-i ebedîyle, karıştım bugün,Gelen gamlar kaçtı, zârı neyleyim… Her vârım O oldu, hedef kalmadı,Sıkıntılar bitti, esef kalmadı;Bahri Muhît ile, karıştı gönlüm,Bütün mücevherat, necef kalmadı. Hayâtından geçti, ebedî yaşar,Yokluğun dağını, sormadan aşar;Eğer ehli gaflet, açsa gözünü,Hâlimi anlamaz, görünce şaşar. Benim tenim oldu, her […]

(Küllü men aleyhâ), edebilsen (fân),Acep nerde kalır, bu iki cihan…Değil midir arzû ve dahî emel:Hûri, gılman, vildan, hem dahî cinân? Geçebilsen, bâki, Rabbiyin Yüzü, (1)Her dâim duyulur, dinlersen, sözü;Kendini yok etsen, dolanır, gelir,Gözüyün içine, seyreden gözü. (2) Esrâr-ı İlâhî, olur âşikârMutmain olursun, tükenir inkâr;Bu bedenin, olur, nurdan bir binâ,Gelir de […]

Âlem yoktur, sen varsın,Arzû düşman; sen yârsın;Âşıkına rahmeyle:Dâim sana yalvarsın. Kalb kulağını aç,Gönül ışığını saç;Muhabbetini bulan,Saltanattan almaz taç. Ummaz dünyâdan mîras,Bir varlığa tutmaz yas;Durmadan çeker hasret,Bir şeye etmez havas. (1) Bilir her şeyi, senden,Sabreder de, demez: Ben!Seni canda bulana,Görünmez kesret beden. İdrâk eden, Sevgili!Kelâm konuşmaz dili;Bülbül ettin, öttürdünBu (Ümmî İsmâil)i. […]

Beni kök eyledin, çıktı çok dallar,Herbirinden geldi, çeşitli hallar; (1)Çifte beşikleri, verdin elime,Dilim ninni söyler, ellerim sallar. Acep vazîfemi, ettim mi îfâ?Sen dururken, ummam, birinden vefâ;Bana iki cihan, ferağ edilse,Yüzüme gülersen, o olur sefâ. Bu hâl, uyanlardan, kalmıştır mîras,Bâzı sefâ olur, bâzı da bir yas;Senden gelenlere, bu gönül râzı,İstemez bir […]

Görenler seni, yanmış,Bir uykudan uyanmış;O tatlı bakışınaNûrun ile boyanmış. Ne ölür, ne de solar,Gözüyle cihan sular;Soyunsa gömleğinden,İki cihâna dolar. Görene ölüm yoktur,Hiç olmaz ehli kubûr;Gafletten uyanmıyan,Bakar ya, gözden mâzûr. Görünmez (Gönül Evi),Edilmezse tedâvî;Bu (Emre)yi yakıyorMuhabbetin alevi. Zapteden : Fuzûle Emre Saat:18.00 12.8.1954

Senden başka her şey, tutar mı karar…Yüzünü seyreden, görmemiş zarar;Dönüp kullarına, nazar eyledin,Durmaz, birbirine, tuzaklar kurar. Bu verilen ahlâk, acep senden mi?Akıl mıdır, yoksa, gezen, beden mi?Her yanda ışığın, cevlân ediyor,Akis midir, yoksa, görünen, ten mi? Hallerine göre, çıkıyor sesi,Söyler, ayar olmuş, çıkan nefesi;Bu sırlı mektepte, gayrisi yoktur,İsteyene göre, sen […]

Gönlüm seni arar, hep geze geze,Dolanır da, bulur, varıp (Merkez)e;Yuva olmuş âdem, secdegâhsın sen,Dönerek ederim, (Sevgili Göz)e. Gözünle görürüm, hayrân olarak,Hiçbir gizli kalmaz, olurlar çıplak;Kulağım sadânı, durmadan dinler,Zerreler bağırır, durmaz, (Enelhak!) Acep hangi yanı, tutayım kıble?Seninle doludur, felek, gök kubbe;Karârım kalmıyor, gizleyim dersem,Çok kerre bozuldu, eyledim tövbe. Göründün, öğrettin, çok […]

Aşkın, uyuturken, söyletir ninni,Gafletten uyarıp, uyuttun beni;Geceler rüyâda, gündüz hayâlde, Dâim seyrederim, Dilberim, seni. Evvel ölü idim, diri eyledin,Belâlardan, gamdan, berî eyledin;Nere gittiğimi, göremezdim ben,Uçurum yollardan, geri eyledin. Her zerreden, yolum, dayanır sana,Yürür, seyrederim, ben kana kana;Gizli sırlarını, ettin âşikâr,Zelîl iken, döndüm, ben Süleymân’a. Yolunda kalmadı, inişle yokuş,Sıkıntılar bitti, her […]

Neye benzer fânî cihan?Kapıları, görünmez, kan;Sinirlerden çalar sazı,Giren pişmân, çıkan pişman. Tılısımlı bunun yolu,Bellisizdir sağı, solu;İçinde çok gaafil dolu,Giren pişmân, çıkan pişman. Gıdâsı, dır, onun kandan,Kendisini seven candan;Somururken, eder handân;Giren pişmân, çıkan pişman. Benliktendir onun ağı,Kendisinden hep tuzağı,Ateştendir o dudağı;Giren pişmân, çıkan pişman. Ayrılamaz bir görüşen,Çıkamaz içine düşen,Kemirerek ediyor şen;Giren […]

Gülleri açtıran, bülbül feryâdı;Onlar öttükçe de, âşık ağladı;Gam gelmeden, olmaz, bu aşkın tadı;Ezelden nizâmı, böyle kurmuşlar;Nasıl konuşuyor, çeşitli kuşlar… (İlm-i Ledün) söyler, kiminin dili,İşitince, eder, çoğunu deli;Onlar dâvet eder gökten Cibrîl’i;Ezelden nizâmı, böyle kurmuşlar;Nasıl konuşuyor, çeşitli kuşlar… Gaflet uykusundan, duyan uyanır;Yürüyenin yolu, aşka dayanır;Başına gelmeyen, sapıyor sanır;Ezelden nizâmı, böyle kurmuşlar;Nasıl […]

Sizin ile iftiharı, Dâim size bakar Tanrı;Gökte melek, yerde insan,Âh eyleyip eder zârı. Sizlerden atıyor zıyâ,Hâcet yoktur güne, aya;Yüzünüze dâim bakarHalkeyleyen, doya doya. Aynasınız kendinize,Gelirsiniz denen söze;Teker teker damlasınız,Vâhid olan o Denize. Böyle emreylemiş Mevlâ,Garkeylemiş sizi (Hâl)e;Gözlerinizdeki o nûr,Cihânı etmiş istîlâ. Yumarsanız, olur zindan,Karanlıkta kalır cihan;(Emre) ile bir eylemiş,Şükürler olsun, […]

Ne hikmettir Yârab, tutmazsın karar:Kimi hiç düşünmez, kimisi arar;Cümlesi gıdâyı, alıyor Senden,Kimi ikrâr eder, kimisi inkâr. Acebâ kimindir, görünen ülke?Nûrunu kapatır, karanlık gölge;Her gelen, konuyor, dünyâ dalına,(Benimdir!) diyorlar, ebedî mülke. Geleni tutuyor, bu nasıl hülyâ…Meftûn oluyorlar bakıp hayâle;Dirilik dururken, sevilir ölü;Gözünü açmayan, erer zevâle. Mânevî Aynadır, her gelen bakar,Nefsini seyreden, […]

Yârab! ne acıdır, bu zâlim hasret…Acep neden, oldu, hep bana kısmet?(Nokta-i Vâhid)ken, uzak görünür,Akıl, fikir yetmez, ederim hayret. Ateşini yaktı, özüm içine.Dilimden söyleyen, sözüm içine;Ben beni kaybetsem, gelir de girerKendini seyreden, gözüm içine. Zevk ile değildir, âh ile buldum,Kendi rızâm ile, sarardım soldum;Katra-i âcizken, toprak üstünde,Bilmem nasıl oldu, Deryâ’ya doldum. […]

Senin emrindedir, nice bin canlar…İzninle kokuyor, güller, reyhanlar;Îmâr ediliyor, harâboluyor:Nerelere gitti, yapılan hanlar?.. Sür’atle değişir, her şeyin şekli;Seni târîf eder, insanın dili;Felek döndürüyor, bir ân durmadan,Bakarsak görürüz, ilçeyi, ili. Hiç varlık durmuyor, bir türlü karar,Yanıp arayanlar, bilmezden sorar;Senden ayrılanlar, ediyor ikrah,Kendi hâllerinde, hep seni arar. Elvânıyın, yoktur, haddi, pâyânı, (1)Çeşitli […]

Gözünü aç, Allah, bilmez iltimas,Ölürsen, muvakkat, tutacaklar yas;Haram, helâl olan, senin malını,Birikip, severek, ederler mîras. Uyan, senin değil, sevdiğin âzân,Seninle gidecek, bir varlık kazan;Sevme bu cîfeyi, düşmanın olur,Gafletlere bürür, hem dahî azanğ. (1) Eğer yüzverirsen, edecek mağlûp,Uyanıp, Dostuna, olursun mahçup;Teneşir üstünde, gönlün yıkanmaz, Geri dönemezsin, oraya varıp. Ne kadar olursan, […]

Hatırlarım, ben özlerim,Canım! sensin her sözlerim;Senden seni görüyorum,Hangisidir bu gözlerim? Çok şükür ki sevdim seni,Giydirdin kanlı kefeni;Arıyorum, bulamadım,Gaaibettim ben de beni. Acep bu mu, denen ölüm?Nerededir aklım, gönlüm?Nağme çalar içerimden,Öten bülbül, solmaz gülüm. Yârabbî! bu nasıl ilim;Uyur iken söyler dilim…Benliğimi kaptı, kaçtı,Sorarlarsa, bilmem kimim… Anca kaldı ad ile san,Sanıyorlar beni […]

Aşkın ateşine, tutturdun beni,Bitmedik sevdâya, yutturdun beni;Âh ile, vâh ile, geçiyor günüm,Gönlümün içinden, sen vurdun beni. Ağlarken, ağlardı, dağ ile taşlar,(Acep nedir?) derdi, bana, yoldaşlar;İçinden çıkmaya, niyet edersem,Aşkın, tekrar, beni, yakmaya başlar. Bir dem gelir, gönlüm, eder şikâyet,Anlar, ferah olur, bulur inâyet;Gözüm görmez olur, iki cihânı,Kaşından, gözünden, okunur âyet. Dem […]

(Mûsâ Tûru) hakkı için,Yanan nûru hakkı için,Nur zuhûru hakkı için,Lûtfeyle, açılsın yolum. O Muhammed hakkı için,Uyan ümmet hakkı için,Dâim himmet hakkı için,Lûtfeyle, açılsın yolum. (Şîr-i Yezdân) hakkı için,Seven insan hakkı için,Temiz lisan hakkı için,Lûtfeyle, açılsın yolum. Ona uyan hakkı için,Sırrı duyan hakkı için, Gören ayân, hakkı için,Lûtfeyle, açılsın yolum. Âşıkların […]

Ninni deyim uyu bebek! ninni ninni ninni ninni…Domurcaksın, açıl çiçek! ninni ninni ninni ninni…Nice sana hizmet eder, ninni ninni ninni ninni…Yerde insan, gökte melek. ninni ninni ninni ninni… Tesbîh eder hep yıldızlar, ninni ninni ninni ninni…Birçok yürek sana sızlar… ninni ninni ninni ninni…Dört yanında dönüyorlar, ninni ninni ninni ninni…Canı olan […]

Gönülde kalmadı adet,Tecellî eyledi (Vahdet);Her varlık yerli yerince,Yurdunu buldu emânet. Varıp kavuştu aslına,Mudârâ kalmadı cana;(Can, ruh) demek, kesret imiş,Hâl, karışınca Rahmâna. Gözümden gitti karanlık,Kendisininmiş bu varlık;Beni, aradım, bulmadım,Mâşuk, kendi imiş, âşık. Gören kendi, yüz kendisi,Hayrân olan göz kendisi;Dinleyen kulak kendisi,Nutkeyleyen söz kendisi. Kendisinin her irâde,Kendisinin çıkan sadâ;Benlik imiş hayâl olan,Kimse […]

Benim midir acep beden?Gören sensin gözlerimden;Her hâlimi sensin eden,Bilmiyorum ki ben neyim? Duyan sensin, kulağımdan,Bilen sensin, dimâğımdan,Giden sensin, ayağımdan,Bilmiyorum ki ben neyim? Sensin tutan bu elimden,Söz söyleyen hem dilimden,Ayrı mısın her ilimden?Bilmiyorum ki ben neyim? Nutkeyleyen dudağımdan,Ayrı mısın kalb yağımdan?İçimdeki durağımdan?Bilmiyorum ki ben neyim? Uzak mısın iliğimden,Üçyüzaltmış kemiğimden?Ben denilen benliğimden?Bilmiyorum […]

Ağlıyarak gelir, dünyâya, doğan,Ana karnındaki, gıdâsıdır kan,Elbisesiz verir, hem dahî üryan,Uyan da ibret al, seyreyle gönül! Feryâdından başka, dili mi döner?Görüp hisse almak, en büyük hüner;Nerden sadâ gelse, yönünü döner,Uyan da ibret al, seyreyle gönül! Dâimâ beklerdi, ana südünü,İdrâk edemezdi, dün ile günü,Ağlar, çıkarırdı, ağzından ünü,Uyan da ibret al, seyreyle […]

Görenlere birdir, alanla veren,Ayrı dahî değil, görünen, gören;Külliyyen yok olur, bu sırra eren;Terâziler çekmez, bu ağırlığı… Ne gidenler vardır, hem de ne gelen,Ne ağlayan vardır, hem dahî gülen,Bu, tek bir varlıktır, hiç yoktur ölen;Terâziler çekmez, bu ağırlığı… Bir nefes tahrîki, bütün yaşatan,Muvâzene edip, döndürüp tutan;Yıkılıp da gitmez, böyle bir vatan;Terâziler […]