Doğuşlar 2

Sen yarattın canı, teni,Nasıl sevmem Cânân! seni…Âşık ettin şükür, beni;Hû Allah Hû! Hû Mevlâm Hû! İhsan-ettin kolu, eli,Gözlerinde vardır beli, (1)Gören seni, olur deli;Hû Allah Hû! Hû Mevlâm Hû! Senin ile cümle cihan,Hayat bulur, hem dahî can,Seni gören, olur hayrân,Hû Allah Hû! Hû Mevlâm Hû! Senin ile olur hayat,Binbir kodu […]

Binbir sıfatın var, ettin tecellî,Sen ayna eyledin, bu (İsmâil)i;Kimisinden (celâl), kiminden (cemâl),Kiminden akıllı, kiminden deli. Biribirisinden ayrılmaz, kokar,Rengini görmezsek, hem Zâtı yakar;Çiçeklerin kökü, durur toprakta,Renklerine göre, çeşitli akar. Eğer biz görürsek, eder edâyı,Cümlesi gösterir, dâim Hudâyı;Herbiri bir dille, durmadan söylerMânâ sözü ile, eder sedayı. Tatlı görür isen, kalır mı azap?Durmadan […]

(Küll)den ayrı mıdır, görünen zerre?İdrâk-edilmiyen her dönen küre?İbret gözlerini, aç da bak gönül!Sen de giriftâr-ol, aşka bir kerre… Olan hâdiseyi, görmezsin yanlış;Kemâlât böyledir, doğru yapılmış;Bütün kuvvet, kudret, sende dahî var,Aslını seyreyle, yürü de yapış. Tecellî şavkına, olursun hayran,Bu tatlı canını, edersin kurban;Seni dâvet eden, ayrı değildir,Sadâsı çıkıyor, duyarsan, her ân. […]

Dostun sarayıdır, bu harap gönül,Etrâfında öter, çeşitli bülbül;İçine girdiysen, sen bir gam tutma,İnlemek neyine… ferah ol da gül. Bilip anladıysan, cihan sendedir,Bütün mâneviyyet, nihân, sendedirÂhireti unut; bir (ân-ı dâim);Hûri, melek, dahî cinan sendedir. Dünyâyı kaplayan deryâ, sendedir,Her şeyi yaratan Mevlâ, sendedir;Nokta-i Vâhidsin, sırr-ı Hudâsın,Dönen felekiyyât, bâlâ sendedir. Sen gönlünü oku: […]

Dünyânın varlığı, hayâle benzer,Elini uzatmak, vebâle benzer;İçinde bir Dilber, dolanıp durur,Onu seyreylemek, visâle benzer. Yârab! görünüşü, ne kadar câzip…Ondan başka yoktur, her şeye sâhip;Ağaç kalem olsa, deniz, mürekkep;Yazıp bitiremez, her gelen kâtip. Adedi bellisiz, geldi peygamber,Bildikleri kadar, verdiler haber;Takvâ olanlarla berâber oldu,Âşık olmayandan, saklandı Dilber. Çoğu: (bildim) dedi, düştü gurûra,Gözü […]

Gözüm görür, unutmaz,Ağzım da çiğner, yutmaz;Yüzünü seyredeli,Gözlerim uyku tutmaz. Yârab! bu nedir afat?Ölüm bilmedik hayat?Acebâ Hızır mısın?Dâim edersin imdad. Zapteden: ?Namrun, 13.8.1957

Âlâdan gelir huyu,Bâlâdan doğar soyu;Mevlâ yardım eylesin,Arşa ulaşsın boyu. İlân-edilsin adı,Kabûl olsun murâdı;Dilektir: hiç gitmesinDâim ağzının tadı. Allah, etmesin sefîl,Metheylesin cümle dil;Bu (Emre)nin sözleri,Hudâdan ayrı değil. Mutlakaa olur kabûl,Budur ilâhî usûl;Aşka giriftâr-olan,Neden olmasın makbûl? Dürüsttür böyle dilek,Şâhittir bütün felek;Domurcaktır bu Hasan, (1)Açılıp, olur çiçek. Zapteden: N. Yaramış.Namrun, Saat:15.48 (1) Niyazi […]

Dünyânın tadından, gözlerim, doymazGaflet gömleğini, sevmiştir, soymaz;Nice lisanlardan, söylenir sözü,Kapar kulağımı, dinleyip duymaz. Hani bu cihânın, o ilk sâhibi?Onlar da çalışmış, bak senin gibi;Birgün (gel!) emrini, sana verirler,Var mıdır kefenin dikilmiş cebi? Ağzında kalır mı, acep lezzeti?Ağrılı, acılı, hiçbir illeti?Gözlerini aç da, iyice seyret,Gelip de gidenden, sen al ibreti. Seyreyle, […]

Birbirine uymaz, her günüm benim,Onun için çıkar, bu ünüm benim;Kıble-i Rahmâna çok şükür, döndü,Tekrar geri dönmez, hiç yönüm benim. Durmadan metheder, bu dilim benim,Tutmuştur, bırakmaz, bu elim benim;Ölü değil, canlı, okunan kitap,Kimsenin değildir, bu ilim benim! Hâl ile okunur, göz ile değil,Muhabbet öğretir; söz ile değil;Vaktı, saatı yok; bir (ân-ı […]

Salladığım beşik, nûra karışık,Her yanı karanlık, ortası ışık;Seni anlayalı, kalmadı düşman,Yetmişiki millet, oldu barışık. Onlara, bir gözle, âriftir, bakan,Tek vücûd-olana, var mıdır düşman?Bu hâle düşenler, değil mi ferah?Ne kadar güzeldir, Yârab! bu insan… Her şeyler sıfâtın, (âdem) Zâtındır,Okuyup görene, hurûfâtındır;(Nûn velkalemi)dir, durmadan yazar,Seni târîf eden bir âyetindir. Dönüp de edersen, […]

Burada hâkimdir, sâf-olan insan;Onu methediyor, her yerde lisan;Bulup da sevenler, alıyor ihsan;Rahmânın sarayı, (Vicdan) değil mi? Evvel lâzım olan, bize: hamiyyet;Kimselere yapmaz, olan, kem niyet;Gönül sâhipleri, etmez eziyet;Rahmânın sarayı, (Vicdan) değil mi? Mevlânın aynası, ondan görülür,Merhametsiz baksa, ona bürünür,Hayâ sâhipleri, yerde sürünür;Rahmânın sarayı, (Vicdan) değil mi? Her şeylerden büyük, insandaki […]

Ne kadar kaçarsan, kovalar kader;Eğer geri dönsen, önünden gider;Her nereye vursan, kendi başını,Yine bildiğini, o tâlih, eder. İdrâk eylediysen, böyle kurulmuş,Mevlâyı sevenler, görüyorlar hoş;Birçok çârelere, eden, tevessül,Aldatmış kendini, gûyâ kurtulmuş. Gönül! anladınsa, yetiş, ol teslim,Böylelikle olur, birçoğu sâlim;Mevlânın dâveti, zuhûr edince,Nerelerde kalır, tahsille ilim? Buraya gelince: diller lâl olurBütün ümitlerin, […]

Âdem ile ben sürüldüm,Tevrât ile ben dürüldüm,Bakan, ben’im, ben görüldüm;Akıl, idrâk etmez beni. Göğe çıktım Îsâ ile,(Tûr)a çıktım Mûsâ ile,Elindeki (Asâ) ile;Akıl, idrâk etmez beni. Benim ile oldu Dâvud,Benim ile dâim Mâbud,Hem inciyim, hem de yâkut;Akıl, idrâk etmez beni. Berâberdik Süleymanla,Çok çeşitlenmiş insanla,Duyup diyen her lisanla;Akıl, idrâk etmez beni. Gezer […]

Âşık bir derde çatar,Mâşûku gelir, tutar;Bu gönül bir saraydır,Sevdiği, orda yatar. Yârabbî! bu nasıl dert…Âleme eder ibret…Bilmeyenler hor görür,Buradan geçti Ahmed. Yürüdü, etti Mîraç,O da yedi kerre Hac;Bu hâli kabûl-eden,Sultân-olur, giyer taç. Bu ilme derler: (Ledün);Secde eder gökte gün;Kim aşka bürünürse,Âr kalmaz, eder düğün. Yürü (Emre)! buradan,Böyle emretti Cânân;Zilletten kabûl-eder,Kaanun […]

Bilir isen, balık gibi sudasın,Anlayıp da, ayıkıp da yudasın;Kalmaz ise benliğinden, bir eser,Tanrı değil, kul içinde, Hüdâsın. (1) (Hâl) olsun da, hiç kalmasın, bir gurur;Yaradanın düşmanıdır, her mağrur;Sevilirsen, dâim tutar başında,Ben! der isen, topraklara, O vurur. Mukallitten anılmasın, hiç adın,Âsümâna çıkar senin feryâdın;Eğer yansa, yüreğinde, bir ateş,Zuhûr eder, her taraftan, […]

Vay benim başıma, nedir bu gelen…Durmadan gam çeker, her dâim gülen;İstirâhat etmek lâzımken bana,Hizmet-etmek oldu, kalbimi delen. Gelin, torun der ki: gel, beni salla!Yorgunluk geliyor, ığrarken, kola; (1)Başa gelenleri, çekmek lâzımdır,Neler nasîb-eder, Yaratan, kula… Buradan geçiyor, hayâtın yolu,Bilmem, ön tarafta, lûtuf mu dolu…Yürürken seyrettim, ben doyamadım,Arka tarafları, sağ ile solu. […]

……………………………………………………………………………………………………………………………… Çalarız, taşlanırız,Dinler de hoşlanırız;Bulduk bitmedik ömür,(Ân) ile yaşlanırız. Ne derse desin eller,Zikreder bizi diller;Burnumuza kokuyorCennet elinden güller. Söyleniyor adımız,Böyle gelir tadımız;Aşk ile geçirmiştirHer vaktı, ecdâdımız. Dilimiz, oldu pınar,Ehli olana sunar;Bu bir mânevî ışık,İnsan gözünde yanar. ……………………………………………………………………………………………………………………………… Zapteden: Zâkir AkizNamrun, Saat:10.30 24.8.1957

Sabahtan kalktım da, gördüm bir Güzel,Ben canımı verdim, kaşına bedel;Göz ile göremem, cismi lâtîftir,Târîf eyleyemem, candan, etti el. Aşkı beni sardı, tûfâna benzer,İhâta eylemiş, her cana benzer;Aynaya bakınca, Ona karıştım,Gözümden görüyor, O bana benzer. Her gözden görüyor, lezzet Onundur,Tevâzu’ Sultânı; izzet Onundur;Darda kalır isem, gelir, yetişir,Hızır-İlyas mıdır, himmet Onundur. Ondan […]

Nerede put görsem, âyînim benim,Dâimâ zikreder, severek, dilim;Burdan ötesini, edemem târîf,Çünkü tamâm-olur, irfanla ilim. Her gelen, orada karâr-eylemiş,Tecellî şavkını, ikrâr-eylemiş;Mânevî Hicazdır, berâber Mâbud;Kendi eli ile, îmâr-eylemiş. Arafat dağıdır, tavâfı zordur,Kendinden geçenler, tutuyor huzûr,Ölü duvar değil, her vakıt diri,Her yan seyrânıdır, kalbde duruyor. Oradan geliyor, dönene, himmet;Kıble-i Hakîkat, Ebedî Devlet;Varıp bitişende, […]

Bu nasıl hâldir Yârab! Kalktı ortadan hicap;Öyle bir ilimdir ki,Yazamamış bir kitap… Anca gösterir âdem,Bir noktaya eder cem’ ;Acı bir yaradır ki,Anca aşk, sürer merhem. Sürülen, olur diri,Bırakır her tedbîri;Bu yolu târîf ederHer Gönüllerin Piri. Kurulmuştur bidâyet,Böyle gider nihâyet;(Emre), âşıklar ileSenden ister hidâyet. Zapteden: Şevket KutkanNamrun, Saat:24.00 30.8.1957

Ben bir yaralanmış kuşum,Yâri gönlümde bulmuşum;Gözlerinden içtim şarap,Onun için hep sarhoşum. Çekerim dil kadehinden;Uyuşmaz, ayılır, neden?Vücûdum hep nûra keser,Kürsüyle Arş olur, beden. Fakat gören, sanır zayıf,Olmuş, derler, buna hayıf;Dört unsurdan tertip amma,Toprak değil, cismi lâtîf. Candan bakan, olur mâil,Bir aynadır, olmaz hâil;Arşa kadem basar iken,Gelir de umar Cebrâil. Destur veririm […]

Ninni deyim, uyu sevgili kuzum!Her dâim ötenin, sen, dili, kuzum!Nice Halilleri, geldi de geçti,Yirminci asırın Halîli, kuzum! Mevlâdan dilerim, çok eyle sohbet,(Âlem-i Tevhîd)e, sen eyle dâvet;İlimlerin başı, hâllerin sonu:Yaratılan kula olan (Muhabbet). Muhabbetten doğar, Cibrîlin dili,Onun için oldu, (Haydar), sevgili;Gözlerde geziyor, âlem seviyor;Hazreti Muhammed, Hazreti Ali. Muhabbetle oldu, Hak eline […]

Ben yürürüm yana yana,Yolum uğrar Mevlâm, sana;Güzelliğin methedilmez,Nasıl etsem seni senâ? Yüzün benzer açan güle,Bize dönmüş güle güle;Aşkı verdin, şâd eyledin,Sen benzettin bir bülbüle. Dâim çıkar feryâdımız,Dimâğımızda tadımız;(Kün!) deyince yaratıldık,Âdem konuldu adımız. Senden ayrı değiliz biz,Biz katrayız, sensin Deniz;Yönümüz sana doğrudur,Sen Hâkimsin, biziz âciz. İşitirsin ünümüzü,Sana döndük yönümüzü;Dâimâ berâber eyleAyımızı, […]

Sende fânî oldum, Gözümün Nûru!Her yandan oluyor, nakşın zuhûru;İsmimi, resmimi eyledin gaaip,Ateşinden, oldu, denizler kuru. Meydana çıkarsan, tutulur diller,Aşkını dağıtsan, bükülür beller;Akıla, fikire hayret veriyor,Durmadan ta’neder bizleri, eller. Böyle gelmiş, geçmiş, hep ecdâdımız,Sonunda anılır, dilde, adımız;Derd ile belâya, râzı, olunca,Şükrolsun, verildi her murâdımız. Bir kâmil, ederse vaktında zuhûr,Bütün âlemlere oluyor […]

Her yandan anılır, Esmâ mıdır bu?Gözlerden görülür, sîmâ mıdır bu?Bâzı ayân olur, bâzı kaybolur.Bilmem gören midir, âmâ mıdır bu? Arzû ile emel, perdesi midir?İçten söyler, durmaz, o sesi midir?Âşıkları yakar, feryâd-ettirir,Muhabbeti midir, hevesi midir? Ateşe düşürür, gizli bakışı,(İsm-i Âzam) mıdır, gözüyle kaşı?Varlıklar kendinin; görülür kesret;Binbir ismi vardır, yoktur yoldaşı. Her […]

Bizim bu hâlimiz nedir?Döner, sanki pervânedir;Aklımız bürür cihânı,Bilmiyen, der: dîvânedir. Târîf etsek, yoktur adı,Anlatılmaz bunun tadı;Görünmedik bir âlemdenBu aşkın şavkı parladı. Dâim bâkî lezzetimiz,Kimseye yok minnetimiz;Mevlâyı saklar, göstermezVücûdumuzla etimiz. Siper olduk biz o Yâra,Îlân-olduk her diyâra;Bilmiyene, bu hâl gizli,Anlıyana âşikâre. Gören gözlerin nûruyuz,Mevlâ eli zuhûruyuz;Mûsâ, ilhâm-alır bizden,Asâsıyız, hem Tûruyuz. Zümrüt […]

Kimine verirsin, derd ile mihnet, Dönüp de verirsin, tükenmez devlet;Senin elindedir kudretle kuvvet,Bizlere lâzımdır, aşkın ceryânı. Bir zaman gelir de, hepisi biter,Hiç kalmaz, tükenir, yanar da tüter;Aklı erenlere, sâde aşk yeter,Biz taleb-ederiz ölmedik canı. Kimine verirsin, istediğini,Onlar mağrur olur, severler kîni;Bilen, dâim ister; senden, izini,Sana fedâ eder, kıymetli canı. İbretle […]

Bu yıl bizi attı Felek, körhâneden körhâneye;Deli gönül, durmaz gezer, kâşâneden kâşâneye; Dost elinden aldı, içti, meyhâneden meyhâneye:Bu hâl, bizi benzetiyor, pervâneden pervâneye; Baykuş gibi konduruyor, vîrâneden vîrâneye;Mahmur muyuz, meyhor muyuz: humhâneden humhâneye? Gönül kuşu, konar, gezer, Mevlâneden Mevlâneye;(Emre), gönül verir, alır, dîvâneden dîvhaneye; Bir cevherdir, satılıyor, merdâneden merdâneye;(Emre) canı […]

Tefekkür et, senin kalbin pâk-olur,Beğenip de giydiklerin çâk olur;Benim! dersin vücûduna; emânet;Sen bülbülsün, o kafestir ey gönül!Sen uçarsın, birgün gelir, hâk olur. Nazar eyle yeryüzüne: çok vücutSoyulmuştur, ancak kalmış bir Mabûd;………………………………………………..………………………………………………..……………………………………………….. Zapteden: Neş’e KayalıyükNamrun, Saat:8.00 11.9.1957

Eşler, dostlar der ki: gül!İncinir mi bir gönül?..İçinde neler dolu…Üstünü kapatmış gül. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Zapteden: ? Tarih: ?

Sislere büründü, bu sene dağlar,Rengini soldurdu, bahçeler, bağlar;Dostumun hasreti mahzûn-eyledi,Yüzlerim gülse de, kalbim kan ağlar. Semâdan dökülür, gözümün yaşı,Sabreder, basarım, kalbime taşı;Bilmeyen, yüzünü çevirdi benden,Yine dertlilerdir, dertli yoldaşı. Hiç iflâh-olur mu, ona dokunan?Yüzünden görünür, kalbde okunan;Bu nasıl libastır, kandan biçilmiş…Acep kim olacak, içine konan? Dışardan bakılsa; mihnete benzer,İçine girilse, cennete […]

Halîlullah, yaptı, Mekke’de Hicaz;Dört İmam, kıldırır, orada namaz;Bizi halâs-etti, Hakka olan naz;Mü’minlerin kalbi, Kâbe değil mi? Siper eyleyemez, seni, Dört Duvar,Mekânın gönlüdür, ey Sevgili Yâr!İçine girenler, olur mu ağyar?Seyredenin kalbi, Kâbe değil mi? Yere, göğe sığmaz, bu güzel (Gönül),Her tarafta açar, bu dökülmez gül,Zümrüdüankaadır, cennette bülbül,Seyredenin kalbi, Kâbe değil mi? […]

Kuzum, ninni deyim, çok gelsin uyku,Kalbinde gönlünde, kalmasın korku;Anne! baba! dedi, yandı yüreğim,Acıtarak soktu, bağrıma oku. Mahzun mahzun ağlar, sanırsın yetim…Ninni söylemektir, benim niyetim;Evlâda, toruna intikaal ettiDamarımda kanım, kemiğim, etim. Boynunu bükünce, getirdi hüzün,Sanki bir senedir… kalmışken bir gün;Bu nasıl hizmettir, durmaz ederim,Anası, babası ninesi görsün. Yattı da uyudu, bu […]

Ne nasîb-eyledi, bu sene Mevlâ:Hayat yolu, oldu, bizlere yayla;Önümüzdeki yıl, bize görünmez,Bilmem bir ân sonra, acep ne ola? Bu insanın aklı, ne kadar âciz…Onlara katıldık, bilmez olduk biz;Bütün varlıklara, bir (Hâlik) hâkim,Görünen: damladır; (Yokluk)tur deniz. Her canlı mahlûklar, akıp da gider,Sağ ile soluna, bakıp da gider;Ön tarafı figan, sonu da […]

Nerelere gitti, benim irâdem?Seni seveliden, kalmadı elem;Söylesem derdimi, yazamaz kalem,Beni âlemlere, taşa tutturdun. Acep seni öğmek, günah mı olur?Ateşe düşenin, dili mi durur?Aklı gaaib-olan, tutar mı huzûr?Beni âlemlere, taşa tutturdun. Dilimi söyleten, sensin ey Dilber!Dönüp: (verme) dersin, (kimseye haber);Diyen, duyan ile, sensin berâber;Beni âlemlere, taşa tutturdun. Onların dilinden, taş atan […]

Seni görür gözlerim,Bakar, seni özlerim;Sen yönünü dönersen,Güler benim yüzlerim. Sensin Dünyâ Güzeli,Seni sevdim ezelî;Murâdıma nâilim,Bu canımdan bezeli. Yaratmış Hudâ seni,Neylemiş edâ seni…Seninle bir olalı,Eylemiş fedâ, seni. Beni eyledin hayran,Can ettim sana kurban;Gözleriyin içindeNeler eyledim seyran… Sarhoş oldum bakınca,Dünyâda sensin gonca;Belniğim nere gittiNazarını takınca? Ben ne oldum aceba?Her hâlim, oldu hebâ;Dağda […]

Dağlar dağladı beni,Gören, ağladı, beni;Sallanan zülüflerin,Sana bağladı beni. Dostlarım diyor: (kurtul,Bu sevdâdan halâs ol);Melûl bakışlarına,Yaradanım! ettin kul. Neyleyim ki satıldım,Mecnunlara katıldım;Kirpiğin mecrûh-etti,Kucağına atıldım. Yaralıyım, mecrûhum,Sende yok oldu rûhum;Yüzündeki ışıktan,Reddetme, etme mahrum. Kaşında açtı gülüm,Durmaz kokular gönlüm;Kalbinden çıkarırsan,Budur ebedî ölüm. Bilirim ki Rahmansın,Canım içinde cansın;(Emre)nin bu sözleri,Şüphe etmem, üryansın. Karıştın her […]

Söylenir mi, gönül cûş-etmeyince?Def’edip dünyâyı, boş etmeyince?Cihan ile gamı, hazmeyleyip de,İçini, dışını, hoş etmeyince? Gönül, bir sultandır, eylemez minnet,Eğer verilirse, en büyük devlet;Çünkü sarayıdır, Halkeyleyenin;Hemi sever, hem de, alır inâyet. İdrâk-eylemiştir: fânî her şeyler;Dâim, onun için, (bakaa)yı diler;Muvakkat âlemden, bahsederlerse,Dışını durdurur, içinden güler. (Settârül’uyûb)dur, esrar kutusu;Her vakıt uyanık, yoktur uykusu;Âbıhayat […]

Bilerek tapınca, Mâbûdum sensin,Sende yok olunca, vücûdum sensin;Gözüm görmez oldu, iki cihânı,Nereye dönersem, şühûdum sensin. Gözümün içinde, bakanım sensin,Bir ateş düşürüp, yakanım sensin;Unuttum çiçeği, gülü, reyhanı,Kalbimin içinde, kokanım sensin. Benim kulağımdan duyanım, sensin,Mürşidi Dânâsın, uyanım sensin;İki ellerinle tutup da beni,(Kürsî-i Rahmân)a, koyanım sensin. Dâimâ ben! diyen, sensin dilimden,İşâret eyleyen, iki […]