Doğuşlar 2

Neyleyim, o Yâri, gözleri görmez, (Allahüssamed)dir, yere bükülmez;Bir gül yetiştirdim, gözler görmedik,Nebat-çiçek gibi, yere dökülmez. O Bahri Ummâna, boşa dalmadım,Cevheri topladım; boncuk almadım;Dünyâda gezerim, değilim gaafil,İçinde yaşarım, yerde kalmadım. Âşıkın mekânı, yüceden yüce;Güneşleri batmaz, hiç olmaz gece;Işığı nurdandır, sâdıklar bakar,Gözden mâzûr olur, gaafil, görünce. Sözünü duyarsa, sıkılır canı,Dünyâyı sevenler, neyler […]

Bu evin işine, vermiş berekât,Akıllarını da eylemiş sakat;Yüz yıl ömrün olsa, hiç sayılır mı…Lezzeti böyledir: çeşitli, hayat. Sabrımız olsa da, görebilsek hoş…Yaratan, nizâmı, böylece kurmuş;Var gibi görünen: bütün hayâlât;İki yok arası, gölgedir, hem boş. Ara yerde gezer, o Dilber, saklı,Nice kelâm söyler, iki dudaklı;Durmaz cevlân eder Arş ile Kürsü,Vâsıtası yoktur, […]

Bir ân imiş geçen ömür,Her gelenler, sanki görür…Aman gönül! gözünü aç,Güvenirsen, bırakmaz hür. Bir aynadır, seyreyle, geç,Gaafil olma, hepisi hiç;Tahsîl eyle zevk-i edep,Bilemezsin, kalırsan geç. Bu bedenin çürümeden,Nedâmete sürümeden;Gaflet, dâim uyanıktır,Gözlerini bürümeden. Seni, sonra, eder mahzun,Sayar isen ay ile gün;Bütün varlık (ân-ı dâim),Ebedî ol, sonra öğün. Bir hâl vardır: diri […]

Dünyâ, güvercinlik; boşalır, dolar,……………………………………………….……………………………………………….………………………………………………. ……………………………………………….……………………………………………….Gizli hazînedir, örtük kapağı,Açan anahtarı, ………………..zilleti. Harap yerdedir, bak, inlemesine,Ehl-i dünyâların, o ses nesine…Âbıhayat derler, dudakta gizli,O sır verilmiştir, insan sesine. ……………görünür, kim eder fedâ,Kulağından alır, rûhuna gıdâ;(Mûtû kable en temûtû) dediler,Ölüp dirilenden, çıkar mı sadâ? Âşıklar dilinden, döker şarâbı,Hurûfu olmadan, okur Kitabı;Elini semâya, kaldırır sofu,Âşık, […]

Yârab! neye benzer, bu garip insan…Onlar ile dolmuş, bu fânî cihan;Kimisine verdin yüce merhamet,Dâimâ istiyor: eylesin ihsan. Bâzısı, olmuştur, gaayetle zâlim,Aslı yok şeylere, diyor ki: malım!Bâkî kalacak mı? İdrâk eylese,Der ki: (Hak bendedir, dışta hayâlim.) Bâzısı, olmuştur büyük kumandan,İster: bu dört bucağa hep doldursun kan;Bâzısı ister ki şefkat eylesin,Hepisi duruyor, […]

Acep neye benzer, bu gelip geçiş?(Dünyâ benim!) diyen, bırakıp geçmiş;Ecel şerbetini, eliyle yapıp,Saklayıp da, sonra, alıp da içmiş. Dışına bakarsan, ibret değil mi?İçini görürsen, hayret değil mi?Yürüyüp giderler, vuslata doğru;Ölüm dediğimiz, hasret değil mi? Dünyâ devrediyor, bir ân durmadan;Dönenden, umulmaz, ey gönül! ihsan;(Nûh)a sudan ise, şimdi ateşten,Adedi bellisiz, kopuyor tûfan. […]

Hasret oldum, gel ey Canım!Yollarında ben kurbânım;Gözönüne çıktı varlık,Yokolmuştur her irfânım. Nerde kaldı o benliğim?Acep benden söyleyen kim?Şaşırmışım sağı, solu,Hangi yana gideceğim? Söz söylesem, hitap yoktur,Sorar isem, cevap yoktur;Göz ve kulak nere gitti?Okunacak Kitap yoktur. Gûyâ yazıp da yapmışlar…Bilmem ki kime tapmışlar?Geniş yolun üzerine,Kale gibi set yapmışlar. Yürüyüp dönen, şaşıyor,Aşka […]

Benden bana yakın; sadâmı duyar,Senin âşıkların, olsun bahtiyar!Her insan dost oldu; nerede düşman?Gördüm ki Muhîtsin, kalmadı ağyar. Aynadır, bakarız, bütün yüzlere,Sadân karışmıştır, diyen sözlere;Bizi taksîm-ettin, bizlere bakar,Aşkını verdiğin hayran gözlere. Akıllar bilmedik, esrâr-olmuşuz,Halkedilmişlere ikrâr-olmuşuz;Gözümüz, gönlümüz, sana karıştı,İftihar bilmeyen, bir vâr-olmuşuz. Senden alır, söyler, dilimiz bizim,Eliyin altında, elimiz bizim; (1)Bütün kuvvetleri, […]

Tâ ezelden karışmışsın, cezben ile, Rahmâna,Yine ünlü sesin, doldu, çalkalandı, cihâna;Kıvılcımın ateş attı, tutuşuyor, her yana,Aşk odunu yakan sensin yâ Hazreti Mevlânâ! Altı asır, seksenüç yıl, her gönülde yaşarsın,Ah edenin imdâdına, dimâğına koşarsın,(Refref)in var, pervânen var, döner, kaynar, taşarsın,Çok gözlerden bakan sensin, yâ Hazreti Mevlânâ! Şarkı, Garbı dolduruyor, sığmaz oldu […]

Emânet verilmiş cana, güvenme,Bedende dolanan kana, güvenme;Bir yandan gelir de, döner gidersin,Bu iki kapılı hana güvenme. Kalbinden seyreden gözlerini aç:Toprakta çürümüş, nice altın taç…Nice yuvaları, dökmüş yerlere,“Ebedî, ezelî yaşayan ağaç”. Birçok beyaz tenler, yere serilir,Sâhibi topraktır, tekrar verilir;Bu ölümden evvel bir ölüm vardır,Esrârını bilen, ölür, dirilir. Bu dünyâya gelip, gaafil […]

Yüzünü gördükçe, erir yağlarım,Eğer göremezsem durur, ağlarım;Kalbimin içine, sen açtın yara,Kendi damarımla, sarar, bağlarım. Kendisinden çıkar, damlar kanları,Dışına akarsa, boyar yanları;Helâk eder kaşın, görmüyor gözler,Sana temâs-eden birçok canları. Bütün dertlilerin, sensin merkezi,Belâ ile gamın, umman denizi;Âfeti devrândır, iki yanağın,Açıp gösterince, neyledin bizi… Dünyâ, âhireti, sen ettin harâm,Acep lûtuf mudur ey […]

Kendimden geçince, ettin tecellî,Kalbimi okşuyor, aşkıyın eli;Her zerre konuşur, duyar kulağım,Kimseler bilmiyor. bu bir kuşdili. Candan dinledikçe, yanar içerim,Gözler ışığından, bâde içerim;Ebedî sarhoşluk, istîlâ etti,Aklım, fikrim gider, benden geçerim. Bütün bu hâlleri, o Mevlâ eder,Her damarlarımı, istîlâ eder;İşiten kulağa, gören gözlere,Şefkati çok boldur, esselâ eder. (1) Zor olan: bir duymak, […]

Ne güzel yaratmış, Nakkaş-ı Âlem…Sıra sıra düzmüş, bir canlı kalem;Bakıp seyreyleyen, candan geçiyor,Meftûn-oluyor da, kalmıyor elem. Durmadan yazıyor, hep satır satır,Bilip okuyanda, hoş olur hatır;(Hâzâ yevmünnüşûr!); güzel söylenmiş,Arkada değildir, her dâim hazır. Evvel, (Yesturûn)dur (Nûn velkalemi);Kitâb-eylemiştir, bütün âlemi;Ledünnî ilminden ders alanların,Başı Arşa çıkar, kalmaz elemi. Görüp işittiği, dâim hoş olur,Cenneti […]

Senden başkasına, veremem meyil,Cennet, hûri, gılman, oluyor hâil;Gözümü, gönlümü, ihsân-eyledin,Gayriye veremem, kimsenin değil. Karadaki sular, deryâdan gelir,Âşıkların canı, Mevlâdan gelir;Herşey döner, gider, aslına doğru,Topraklardan değil, bâlâdan gelir. Cemâlini gören, ebedî ölmez,Bir şeyi sevip de gafletle gülmez;Minberi, Kâbesi: iki kaşındır,Seyrânı bırakıp, yere bükülmez. Söyledin onlara: (Cemâlime bak!)Bilmiyenler der ki: küfürdür, bırak!Yüzüyün […]

Zümrüt müdür ulu dağlar…Yeşil giymiş, kuşak bağlar;Bütün semâ görür görmez,Aşkı ile, bulut ağlar. Yeşildendir her gömleği,Cezbediyor o feleği;Pervânedir, durmaz döner,Hizmet eder gök meleği. İbretle bak, neye benzer?Rahmetleri çeker, süzer;Nokta gibi yuvarlaktır,Ortasında âşık gezer. Ne rumuzdur acep insan?Ona tâbi, bütün cihan;(Kün!) emriyle kendi yapmış,İçindedir dâim Rahman. O, ne doğar, ne doğurur,Gitmesi […]

Ey Aşk! acep seni, nasıl methetsem…Kuvvet, kudret senin, ederim kasem;Âşikâr edene, içirirler sem;Ölüm, bizler için zevâl değildir. Yokluğun arkası, umman bir varlık,Güneşi Gönüldür, olmaz karanlık;Cennet-i irfandır, kapısı açık,Her dâîm meydanda cemâl değildir. (1) İçine girene, mahşer olamaz,Kavga ve gürültü, bir şer olamaz;Dönüp de o, tekrar beşer olamaz,Hûrîye, gılmâna meyyâl değildir. […]

İnsanı yaradınğ, bir damla kandan, (1)Kimini şen edenğ, kimini handan; (2)Kiminin gönlünü, cennet eyledin,Bâzısının kalbi, oldu bir zindan. Kiminin ağzına, verdin tatlı dil,Kimini eyledin, hiç bilmez câhil;Suç hangisinindir? sebebi sensin,Senden, hiçbirisi, uzakta değil. Zapteden: Fikri EmreTarih:? (1) Yaratırsın.(2) Edersin.

Derdimi söylersem, nazlı Yâr ağlar,Gülmeyi bırakır, durmaz zâr ağlar;İçinde durduğum, elle yapılmış,Dört yanımı sarmış bu duvar ağlar. Cennet mesîresi, güllü bağ ağlar,Toros dedikleri, duran dağ ağlar;Karşımda duranın, bütün bedeni,İçindeki kemik, hem de yağ ağlar. Sevdâya bürünmüş, dertli baş ağlar,Gözler üstündeki çifte kaş ağlar;Seyhanın ırmağı, doldurur deniz,Durmadan gözlerden akan yaş ağlar. […]

Esrarlı deryâdır, görünür damla;Bütün tecellîsi, verilmiş kula;Her nereye dönsem, bakan kendisi;Kulak açılırsa, diyor: Esselâ! Gönül! bu gafletten, dinle de uyan,Kendini terkeyle o renge boyan;Bu gözün içinde vardır bir gören,Eğer o bakarsa, görünür ayân. Nasıl bir Tevhiddir, görünür kesret…Aşkına tutul da, sen sonra seyret;Öyle bir devrandır, döner durmadan,İçinden çıkana, edilir himmet. […]

Söyleyim de dinle, Güzelim! ninni,Târif eyleyemem, bilgiyle, seni;Bir kerre sevince, aklımı aldın,Mecnûna döndürdün, taşlarlar beni. Hâlimle ahvâlim, ellere uymaz,Sözlerim ayrıldı, kimseler duymaz;Aşkıyın pençesi, kaptı canımı,Oyuncak eyledi, yerine koymaz. Gözüyle gönlüne, oldum eğlence,Varlığımdan geçtim, Onu görünce;Batmayan güneştir, gözüme girdi,Karanlıklar bitti, kalmadı gece. (Arz ile semânın nûru)na benzer,(Mûsâ-yı İmrân)ın (Tûr)una benzer;Her gelen […]

(Lâyüs’el)sin Cânân! (ammâ yef’al)sin;Akıllar anlamaz, böyle bir hâlsin;Gaayetle Güzelsin, hem de (Cemâl)sin,Yüzünü göreni, zelîl edersin. Âşikâr edenler, dâim taşlanır,Kimi inkâr eder, kimi hoşlanır,Bir (Ümmülkitab)dır, böyle başlanır,İkmâl edenleri, delîl edersin. Okuyan sendedir, sensin okuyan,Bu acı kaanûnu, acep kim, koyan?Sana âşıklara, olursun ayân,Seni sevmeyeni, alîl edersin. Yüzüyün perdesi: (Büyük Tenezzül),Her kul edemiyor; […]

İki torun ağlar gine,Biz sallarız döne döne;Kader böyle; taksîm oldu:Biri Dede, biri Nine. Çok şükür ki beşik dolu:Iğramağa, verdi kolu, (1)Bilmiyenler sâhip çıkar,Evlâd amma, Hallâk kulu. Mevlâdandır bu vazife,Benziyorlar bir necefe;Ne tılısım bu sevgiler…Eğleyenler düşer keyfe. (2) Sanki bizim ahfâdımız…Böyle geçti ecdâdımız;Muvakkat bir zaman içinSöylenecek bu adımız. Bunlar kalır, biz […]

Sanki biz de geldik, fânî cihâna…Kıymet vermiş idik, harap bu hana;Tatlı rüyâ gibi, geldi de geçti,Yürüyüp gideriz, şükür, Rahmâna. Bu kısa yolumuz, Dosta yaklaştı,Ömür dağlarını, geçti de aştı;Bizi Yaradandan bu idi dilek:Aşkı talep ettik; kaynadı, taştı. Mekânımız: bâlâ, toprak değildir,Makaamımız: (Gönül); yaprak değildir;Yüceden yüceye, ettirdi pervâz,Konduğumuz ağaç, alçak değildir. Göz […]

Senden kokar benim gülüm,Senin ile dolu gönlüm;Sen var iken bilmem ölüm,Meded eyle ey Allahım! Senin ile görür gözüm,Seni söyler dâim sözüm,Senin ile dolu özüm,Meded eyle ey Allahım! Senin ile attım adım,Gaaiboldu sende, adım;Ağzımdaki, sensin, tadım;Meded eyle ey Allahım! Senin ile her düşüncem,Bütün varlık, olmuştur cem’;Senin ile geçer gecem;Meded eyle ey […]

………………………………………………………………………………………………………………………………Meydanda gezersin, kimseler görmez. ………………………………………………………………………………………………………………………………Meydanda gezersin, kimseler görmez. Şu derde düşenler, durmadan ağlar,Aşkına tutulur, tutamaz karâr;Gözü açıklara, sensin âşikâr;Meydanda gezersin, kimseler görmez. Kendini verirsin, seni görene,Güneş gibi doğsan, gözü köre ne?Karışırsın, canı sana verene;Meydanda gezersin, kimseler görmez. Nereye bakarsam, bana ayânsın,Gaflete düşersem, görmem, nihansın;Suçumu affeden, Rahîm Rahmansın;Meydanda gezersin, kimseler görmez. […]

Ne kadar gülersen, yalan dünyâsın!Boşalıp boşalıp, dolan dünyâsın!Bâzı, açılırsın, güller gibi sen,Ömür tükenince, solan dünyâsın! Hiç iflâh olur mu, suyundan içen?Yakayı alamaz, pençene geçen;Sana hâkim olur, Mevlâ âşıkı,Bir mevtâ olmadan, içinden göçen. Her tarafın benzer, yanan tamuya,İçin ateş; dışın garkolmuş suya;Gözünü açıp da bakan görüyor;Çünkü benziyorsun, dipsiz kuyuya. Şiddetli zehirdir, […]

Yâ Muhammed! Yâ Mustafa!Sen gönlüme koydun safâ;Mevlâ, girdi bu kalbime,Bilmem secde ne tarafa? Ömrüm geçer güle güle,Döndüm dökülmedik güle;Her dakîkam namaz oldu,İki gözüm, oldu Kıble. Âşıklara ben’im Minber;Mevlâ, benimle berâber;Âlemlere veriyorumGizli ilimlerden haber. Muhît oldum dört bucağı,Cennet elindeki bağı;Eğer isterse, çözerim.Mânâ işitir kulağı. Onlar yanar benim gibi,Okur Ledünnî Mektebi;Çalışır da […]

Elimde değildir, bu doğan (Doğuş):Çalışsan, tutulmaz, gökte uçan kuş;Söyler iken bilmem, kulağım duymaz,Gözümü açarım, bakarım doğmuş… Hiç aczimden başka, benim kârım yok,Şükür, aşktan gayri, hiçbir vârım yok;Dertlerimin başı, dâim inilti;İki dünyâ için, Âhım, zârım yok. Bilmem nerden oldum, (Derd)e giriftâr…Dünyâ ve âhiret, bu başıma dar…Makbûl oldu dilek, arzû, emelim,Aldı, kabûl […]

Gaflet uykusundan, beni uyandır,Aşkın boyasına, lûtfet, boyandır;Körler ne eylesin, göremez seni,Gözü açıklara, yüzün ayândır. Seni bilmiyenler, ölüdür, gezer,Canlı mevtâdırlar, diriye benzer;Seyrân ettikleri: rüyâ, hem hülyâ;Akılları ermez, hisseder, sezer. Çalışır, kurtulmaz, zandan, gümandan,Dokunsan, bahseder, dinden, îmandan;Nefsi, mahkûm etmiş; dâim azapta;Durmadan çekinir, bilmez, Şeytandan. Çeşitli ahlâkı, eylemiş mahkûm,İşi ile gücü: kendine zulüm;Delîl […]

Âdem dedikleri, kemik, et midir?Bu aşk, zannettiğin bed şehvet midir?Nefsine mahkûmsun, gözünden bakar,Yanlış bildiklerin, bir ibret midir? Sen ona uyarsın, eder eziyet,Elinden tutmaya, eyleme niyet;Merhameti yoktur, kıyar canına,Arkadaş olmaya, sen etme gayret. Gözlerden seyreder, kulaktan duyar,Fırsat bulur ise, kalbini oyar;Kur’anı Kerîm’de, Hazreti Allah,Muhammed dilinden söylemiş o Yâr. Mevlâ eli ile, […]

Gece uyur, gündüz uyur,Akşam, sabah dümdüz uyur;Yârabbî gel sen uyandır,Bu öz uyur, bu göz uyur. Gönlüm! uyan, gözüm! uyan,Öldürmesin seni cihan;Dönemezsem ben yönümü,Görünür mü bana civan? Fırsat vermez zâlim gaflet,Ben çekerim ona hasret;Çıksa o Dostun sadâsı,Duyurur mu acep hayret? Uyanmıyan, insan mıdır?Uyuşukluk, ihsan mıdır?Uyku ile geçti ömrüm,Zaman mıdır, bir ân […]

Ey gönül! gözünü aç da ibret al,Nefse mahkûm olma; o dâim meyyâl;Onun sevdikleri, her vakıt hayâl;Muvakkat verilen cana güvenme. Kaderin ne ise, eyleme keder,O seni Yaratan, eyleyip, eder;Bu dünyâya gelen, mutlaka gider,Damarında gezen kana güvenme. İki kapılıdır, durduğun dünyâ,Malım, mülküm dersin; senindir gûyâ…Seni yaratana arkanı daya,Güvercinlik gibi hana güvenme. Ömür, […]

Acep kimler çizdi, hudûdumuzu?Hesâb ile kurdu, bu yurdumuzu,Bir şeye benzemez, akıllar yetmez,Hâl ile severiz Mâbûdumuzu. Durmadan geziyor, damarımızda,Dâimâ gizlidir, diyârımızda;Bilmiyenler, arar, yer ile gökte;Gizlenmiş bakıyor, her vârımızda. Kaşlar ile gözler, yapmış süsünü,İnsanın teninden, hem örtüsünü;Aşkın gözü ile bakmak gerektir,Canlardan çıkardık, biz görgüsünü. Târîf ettiğimiz, hesap değildir,Göz ile görülen, serap değildir,Bu […]

Vîrâne dünyâda, ey garip insan!Dostu bilir isen: Yaratan Rahman;Sen de gaafil isen, gitme yolundan,Evvelin topraktır, hem bir damla kan. Gözünü açamaz, burada, mağrur,Yolda nasıl yürür, gözlerden mâzur…Etrâfı görmemek, azap değil mi?Hedef olmayınca, tutulmaz huzûr. Kendini terkeyle, ateşten kurtul,Nefsin gaaib olsun, sende seni bul;Semâya seyreden, dâim dolaşır,(Beşer)den (Âdem)e, varıyor bu yol. […]

Ninni deyim, uyu, ey nazlı kuzum!Aşkın parçaladı: sanki bir tozum;Işığımda döner, nice pervâne…Durmadan yanarım, sanki de bir mum. Her yananlar, alır, benden ateşi,Bu şavkım, mat eder, dönen güneşi;Denizlerin suyu, bir renk değil mi?Lezzeti ayrıdır; var mıdır eşi? Sözümden bilmiyen, dinler de güler,Benden gıdâ alır, deryâlar, göller;Öten bülbüllerin aşkı olmasa,Renk alıp […]

Hasretin ateşi, beni dağladı,Yüzlerim güldü de, kalbim ağladı;Oturduğum yerden, adım atamam,Düşünürüm, hülyân, beni bağladı. Hiç târîf edemem, eğer sorsalar,Yüzüme, gözüme, taşlar vursalar;Şedit bir ateştir, durmadan yakar,Tekrar atılırım, hep ayırsalar. Nereden rastgeldi, bu hâller bize?Hâlimiz görülmez, ışıklı göze;İçin için yanar, bilirim, sönmez,(Emre) atılırsa (Yedi Deniz)e. (1) Zapteden: İli AkgülNamrun, Saat:9.10 (1) […]

Enginli, yüksekli, Namrun’un dağı,Çamlık, katıranlık, hep dört bucağı;Var nice ârifi, seyrân ediyor,Deprenmez oluyor, dili, dudağı. Mânevî hâlleri, ediyor zuhûr,Bir zaman cihâna, olacak meşhur;İçinden kâmiller, gelmiş de geçmiş,Kokular saçılmış, hâlâ duruyor. Gözümüz açılsa, baksak yüzüne,Kulağı da versek, mânâ sözüne;İnsanın, geçiyor tatlı lezzeti,Teslîm olanların, dâim özüne. Her dâim mevcuttur, bahârı, kışı,Zıyâ neşrediyor, […]

Neler sıtredersin, (Settârül’uyûb)! (1)İstersin: bir kulun, olmasın mahcup;Sırr-ı İlâhîdir, Cemâlin senin,Dış tarafı zarftır, içinde mektup. Kimisi okur da, gözüyle yazar,Kimisi bakar da, sözüyle bozar;Kimisi görünce, boynu eğilir,Eğer ben’im! derse, zaptolmaz, azar. Gözler önündesin, olursun gaaip,İdrâk etmeyene, gelir acâip;Kimin suçu vardır, eyleyen sensin,Bilen, her rengini, edemez tâyip. Bütün yapılanın, her başı […]

Yine sen açıldın, ey Canlı Gülüm!Methetmek istiyor, bu deli gönlüm;Feryat bahçesine, düşürdün beni,İrâdesi bitmiş, ben bir bülbülüm. Yüzünü gördükçe, durmaz öterim,Cemâlin yakıyor, yanar, biterim;Buhurdanlık oldu, iki gözlerim,Sen attın içine, kokar, tüterim. Vücûdu kalmamış, ben bir dumanım,Benlik helâk oldu, bitti gümânım;Sana fedâ oldu, hâl ile hayat,Kaşın ile gözün: dînim, îmânım. İster […]