Doğar, eder tecellî,
Göreni eder deli;
Bâzı Celâl görünür,
Bâzı görünür Velî.
Bâzı görünür gaddar,
Bâzı ağlar, eder zâr;
Hâli güneşe benzer,
Gönüller bulur, yatar.
Orasıdır vatanı,
İhâta eder canı;
Gözönünde; saklanır,
Âşıka der: gel tanı!
Duyar da düşer derde,
Yan (Emre)! kalkar perde;
Yeri târif edildi,
Anlıyan, demez: nerde?
Zapteden: Celâl Çalım – Şevket Kutkan
Saat: 22.10
14.12.1952