(Gönül Sâhibi)nin, bilinmez adı,
Verdiği meyvanın, hem dahi tadı;
Feryâdım, figaanım, onun içindir:

Ne güzel bu eğlence…
Oynuyor gündüz, gece;
Yârab! bu nasıl mektep:
Yazısı, olmaz […]

Nereden düştük hâle…
Aşk, eyledi istîlâ;
Olur mu hiç kurtuluş…
Karâr eyledi Mevlâ.

Bu aşk verildi bize,
Bildirelim biz size;
İçte yanan ateşi
Göstermeyiz her göze.

Gösteririz Gaffâr’ı,
Terk edenlere, ârı;
Bu Mevlâ ışığına,
Kör olan, der: soytarı!

Bu hasretin aşkı, dağladı beni,
Nasıl edip acep, uyutsam seni…
Aşkın ateşine, giriftâr […]

Derdime dayanmaz, çok yüce dağlar,
Aşkına tutuldum, içim kan ağlar;
Kaşının, gözünün, muhabbet […]

Senin yolunda gezeni,
Evvel, canından bezeni,
Böyle kurdun sen düzeni,
Kimseler bozmaz Allâhım!

Gözünden alınır tadı;
(İsmâil Emre) dir adı;
Çalan (İsmâil Emre)nin,
Oynıyanı da ahfâdı.

Neler geçmiş bu köprüden…
Akıl geçer, değil beden;
Varlıkları burda kalmış;
(Lâyüs’el)dir; denmez: […]

Açılmış, benzer güllere,
Bürünmüş nurdan tüllere;
Kendi, kendine bakıyor,
Yüzü, görünmez ellere.

Yârim! seni görenler,
Canı sana verenler…
Aşk geçirdi bir ele,
Akıl ermez nereler…