Acep seni sevmiş, kim, kana kana?
Kerpicin boyanmış, ey dünya, kana;
Zehirli kancayı, […]

Dünya bir merdiven: kimi iner, kimi çıkar,
Her görülen, ayna: kimi görmez, kimi […]

Adım adım geçer, hayâtın yolu,
Durmadan yürüyor, her gelen kulu;
Aslına kavuşur, burda […]

Yâr elinden, dar elinden…
Gece gündüz zâr elinden…
İki cihan zindan oldu,
Zâr […]

Kimselere kuyu, kazma ey gönül!
Sen suçunu anla, azap çekme, gül;
Zebâni mahrumdur, […]

Kimden kime etsem, acep şikâyet…
Bilmem ki eder mi, dönüp, hidâyet?
Bu gamı […]

Her devir geçer de, kalır arkada,
Böyle karar etmiş, yaradan Hudâ;
(Küllü hâlin […]

Bu âlem bir hayâl imiş,
Gönül vermek vebâl imiş;
Ömür günü doğar ammâ.

Deryadan karaya, damlalar damlar,
Mevlâdan kuluna, gelir ilhamlar;
Onu ancak bilir, tasavvuf ehli,

(Gönül Damlaları), damlar (Gönül)e,
Her damlası benzer, domurcak güle;
Feryâdü figanı, taksim eylemiş

Karadır Kur’ânın, harfi, yaprağı,
Acep kimlerindir, yazan parmağı?
Her daim zikreder, meyyâl olanın,

Sen beni dillere, destân eyledin,
Her yanımı bâğu, bostan eyledin,
Dünyayı gösterip, düşman […]