Kimseye kalmaz dünya,
Gülemez doya doya;
“İlmi Ledün” sözünü,
Kulağı açık duya.

Derdim beni söyledir, (1)
Âşık hâli böyledir…
Senin âşıklarına
Aşktan bir parmak yedir. […]

Düştük Hakkın aşkına,
Söyleriz yana yana;
Bu aşkın ateşinden
Âşık niçin sakına… (1)

Ateşe düşünce biz,
Bize görünür o iz;
O izi görmek için,
Helâk oldu […]

Yansan aşkın oduna,
Lâyık olunğ (1) bu dona;
Bir gönülde gül olsan,
Sana […]

Budur Hakkın meşrebi,
Okuruz bu mektebi;
Yanarak tahsil ettik,
Biz böylece edebi.

Sen göründün yakından,
Âşık gözü şavkından;
Seninle bile (1) olur
Yürekten kan akıtan.

Kaşın kara, Sevgilim!
Okurum ordan ilim;
Senin gizli ilmini,
Âşıka okur dilim.

Kahve Yemen’de biter.
Âşıklar böyle öter..
Dünyayı ehline ver,
Bizlere aşkın yeter.

Ateşe yandı yürek,
Yüzünü aç da görek;
Yürekten çıkan duman
Arşa oluyor direk.

Aşka düştüm nâçârım,
Âşıkım, yoktur ârım;
Dilberim el ederse,
Bu dünyadan kaçarım.

Biz kimseye dutmak (1) kin;
Aşk, sana vermez izin;
Eğer Dosta âşıksan,
Ateşten […]