Bizi halkeden Rahman!
İçine koydun vicdan;
Görülmedik bir saray,
Sensin orada Sultan.

Sana yaklaşınca, perîşân-oldum,
Bütün âlemlere, bir nişân-oldum;
Saklandım, saklandım, ettin âşikâr,
Ben bir […]

Bilmem ki nasıl kader…
İstîlâ etti keder;
Budur benim takdîrim,
Verilmiş, böyle gider.

Aklım fikrim gittî; acep ne oldum?
Yüzüme bakınca, sarardım soldum;
(Vâdî-î Cünûn)dur, gözüme […]

Aç yüzünü bakalım,
Gafleti bırakalım;
Kalbimize ateş ko,
Tutuşup da kokalım.

Diri […]

Yüzlerin benzer güle,
Kokun, getirdi dile;
Kimler ne derse desin,
Bizi yarattı böyle.

Dehâlet-ettik Mevlâ!
Bizi ettin istîlâ;
Düşürdün sen bir zevka,
Tâkîb-ediyor belâ.

Ezelden, […]

Neler söyleyim sana,
Gönül verirsen bana…
İşit: (Gizli Defîne),
Saklanmıştır (insan)a.

Duyar […]

Beni seyredince, o baygın gözün,
Kendimi kaybedip, tutuyor hüzün;
Bir ala düşürüp, meftûn-ediyor,

Gözlerinden dökülen yaş, acebâ mercan mıdır?
Söndürüyor tamuları, gül biten cinân mıdır?

Gülü besleyen: diken;
Yaktın beni gül iken;
Nereye nazar-etsem,
Sensin bana görüken.

Kadifeden yeleğim…
Acep seni bilen kim?
Sırrını anlayamaz,
Birikse bütün âlim.

Onlar edemez idrâk,
Seninle dolu eflâk;
Kim yönünü […]