Yüzünü görünce, azap kalmadı,
Sırrını bilince, sevap kalmadı;
İçimden söylüyor, nice bin ilim…

Ateş çıkıyor âhımdan,
Alevlenir sanki bir kan;
Olurum bir (Celâl) yüzlü,
Arkasında durur (Rahman).

Gizlenir orda […]

Sultandır insanımız,
Onunladır canımız;
Sevdi, eyledi âşık,
Onadır revânımız.

Cezbediyor o ceryan,
Konuşmak, oldu ihsan;
Çâresi: bir muhabbet!
Başka, yoktur […]

Dâvet-etti Hayrânımız,
Ona doğru revânımız;
İnsan gözüne görünmez
Aşk içinde devrânımız.

Akıl […]

Ne eyledi bu aşk, benim başıma…
Zehir koydu gözle yenen aşıma;
Deldi benim […]

Sızlıyor aşkın yarası,
Aradım, yoktur çâresi;
O aldı dilimi teslim,
Söyletiyor, göz karası.

Yaklaşınca yanına,
Tutuldum ceryanına,
Bilmem, bu nasıl kuvvet:
Girer âşık kanına.

Lûtfeder […]

Gönül! senin oldu, gözler, durağın,
Gezip lezzet alır, senin dimâğın;
Başın Arş-ı Âlâ, […]

Gözlerine hayrânım,
Ateş-oldu her yanım;
O, beni benden etti,
Nereye gitti canım?

Dünyâyı ısıttı, bu ceryanımız,
Güllere boyandı, altı yanımız;
Ayrılık kalmadı, zerreden, külden,
İhâta […]

Mevlâdır, görünür kul,
Ona dayanır her yol;
Gönül! geç sen kendinden,
Esîr-olmaktan kurtul.

Gönül, aşktan usanmaz,
Kendini garip sanmaz;
Aşk ateşine yanan,
Başka ateşe yanmaz.