Edince senin için âh,

Edince senin için âh,
Açılmıştır bâdisabah;
Gönülden ışık alanda,
Kalmaz sevap ile günah.

Tecellî edince (Tevhîd),
Her tarafı, olur (Muhît);
Sağır mısın, sen, kulağım!
Yakından söylüyor, işit.

Yüzlerini açmıştır, bak,
Ay ile güneşten parlak;
Hediye etti lûtfunu,
Azaplar çekmeyi bırak.

Bundan sonra eyle safâ,
Çekmek lâzım mıdır cefâ?
Seni esîr eden zâlim,
Gönülde bırakmaz vefâ.

Bayramlar olsun her günün,
Ona doğru döndü yönün;
İnanmazsan, kalbden dinle,
Sesine karıştı ünün.

Sen de uyan, ona karış,
Yürü, varmak için çalış;
Dostun değil midir (Emre)?
Küsmüşün; seviş de barış.

Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:19.00

21.4.1961