Zapteyledi meydanı,
Ceryan tuttu her yanı;
Tutulan kurban eder
Mevlâm, verdiğin canı.
Canı ortaya atar,
Bir görüşüne satar;
Bilen İsmail gibi
Eli kınalar, yatar.
Görenler, olur mazlum,
Görmiyen olur mahrum;
Neyleyim, ben göreli
Eli bağlı dururum.
Gözlerim nasıl doya
İki şak olmuş aya…
Canı feda edene
Siper oluyor kaya.
Âşık eder cesaret
Evvelden budur âdet;
(Emre), durma, teslim et,
Bu can sende emanet.
30.3.1946