Yüreğimden kan çağlar,
Dolar bahçeler, bağlar;
Benim bu hicrânıma
Düşman güler, yâr ağlar.
Yârab! senden imdâdım,
Senin için feryâdım;
Yazıldı, söyleniyor,
Bütün âleme, adım.
Bilir, başına gelen,
Senin yolunda ölen;
Nasıl idrâk eylesin
Nefsin yüzüne gülen…
Yetişilir gam ile;
Hâtiften ilhâm ile;
Anca vâkıf olunur
Aşk-ile, nizâm-ile.
Tutuştu merdâneler,
Gösterir pervâneler;
Görüp meyhor olmuşlar;
Neylesin humhâneler…
Olmak lâzımdır âdem,
Lâyıktır ona sitem;
Vakıtla zaman nedir?
Dem bu demdir, dem bu dem!
(Küllü hâlin)dir (yezûl):
Fânî olanlar makbûl;
Böyle olunca (Emre),
İçi Hâlik, dışı kul.
Zapteden: M. Görgün, K. Gökçe.
Saat: 20.20
1.12.1963