Yine çıktı bu köçek…
Aşk bâdesi ver, içek…
Dost yüzünü gösterdi,
Bu aşktan nasıl geçek…
Dostu, bu aşk gösterdi,
Gören, “göreyim…” dedi;
Dostu görmek istiyen,
Bu yollarda can verdi.
Yok olur nice nice,
Günde (1) dönüyor hiçe.
Dostum seni görenler,
Eliyle zehir içe.
Kim burda içer zehir,
İşte odur penzehir;
Evvelden vâdeyledin,
(Emre), bu ateşe gir.
(1) Günde = hergün demektir. 5.6.1943