Yaradanım! koyma emel,
Aşkına olmuşuz bedel;
Senden başka sahip yoktur,
Bağlanmıştır kol ile el.
Hiç çözer mi senden başka…
Biz bekleriz baka baka;
Sen gel öldür nefsimizi,
Yakamızı o bıraka.
Desteleyip etmiş zelil,
Nefisten gayrisi değil;
Seni bize göstermiyor,
Perde çekmiş, etmiş alil.
Bizi sana etmiş hasret,
Çok zalimdir, yok merhamet;
Bu fakir, zelil (Emre) ye,
Senden başka yoktur imdat.
Dileğini eyle kabul,
Görüp etmişken tenezzül;
Aşkın ateşini bırak,
Bedeni yansın, olsun kül.
1.2.949