Yarabbi, bu dert nedir,
Sana bu hizmet nedir?
Sen durmadan yakarsın,
Böylece himmet nedir?
Görünürsün böylece,
Görene olmaz gece
Sen durmadan yakarsın,
Bu ateş nasıl geçe…
Âşıkların eder ah,
Böyle yakarsa o Şah;
Yâr için dert çekene
Uzun oluyor sabah.
Bakar gözlerin, yorgun,
Geceler geçmez, uzun;
Yeter artık görün de
Beni eyleme mahzun.
Yâr! sevdana tutulduk,
Yana yana hûn olduk:
Yabanda arar iken, (1)
Biz seni canda bulduk.
Arar idik her yandan;
Ayrı değildir candan;
Kim sana âşık olur,
Seyreder, olur handan.
Göre göre olur yok,
Seni “gördüm” diyen çok;
Seni gören her yürek,
Yedi yerinden oyuk.
Oyulmuş, olmuş harab,
Harabda olmaz hesap;
(Emre) sana yanınca
Yüzünden (2) kalkar nikap.
(1)Yaban = Dışarı, hariç; başka yerler: “biz seni kendimizden başka yerlerde arıyorduk; meğerse sen, canımızın içindeymişsin”.
(2) Senin yüzünden. 20.2.1944