Yanıyorum ben nâgâh,

Haktan istense himmet,
Necmi’yi ettik sünnet,

Yanıyorum ben nâgâh,
Derdime yoktur âgâh…
Bu alnımın yazısı,
Nidem, yazılmış siyah…

Okunuyor böylece;
Yanarım gündüz gece;
Söylerim, kimse bilmez,
Anlanır kuş dilince

Bu dili öğrenmeli,
Öğrenen olur velî;
Bu (Emre) belleyince
Çokları dedi: deli!

Seyreyledi, unutmaz,
Yanan ateş bar tutmaz;
Aşk şarabını içti,
Başka bir şarap yutmaz.


5.2.1945