Yaktın beni Yaradan!
Kurtulmadım yaradan;
Acep felâh bulur mu
Aşkın tadını tadan…
Aşk bizi eylesin var,
Cana etmek (1) itibar;
Yüzünü göster bize,
Yüzümüzden gitsin bar. (2)
Sensin âşıkın yârı,
Ederler âhuzârı;
Canım! yüzünü göster,
Unutalım diyarı.
Sen olasın her taraf,
Okuna sende Mushaf;
Taştan gelen ateşe (3)
Acep dayanır mı Kaf…
Hiç bu haller biter mi?
Beni yakan Dilber mi?
Bütün kuvvet aşkındır,
Başka kuvvet yeter mi?
(Emre) yi susturur kim?
Aşk emretti, ben dedim;
Her hallere aşk lâzım,
Bilince, oldum teslim.
(1) Etmek = etmeyiz.
(2) Bar = pislik. Mide bozukluğundan dolayı dil üzerinde biriken pisliğe de “bar” denir.
(3) Taşlanmaktan ta’n, tâyib ve tahkir edilmekten gelen ateş.