“Vettîni! vezzeytûni!..”
O evde buldum seni;
Ben zor ile anladım
Bu sözleri diyeni.
Böyle “Belde” bellendi,
Aşka yanan dillendi;
Bu hallere düşünce
Muhammed böyle dedi.
Hâl, ateşten parladı,
Gayet tatlıdır tadı…
Söyledi binbir isim,
Yâr’a ad bulamadı.
Adı yoktur o Yârın,
O görünmez diyarın;
Siz varlıktan hep geçin,
O ele öyle varın.
Mesîh hiç varamadı,
Canı kurtaramadı,
İğnenin yarasına
İlacı saramadı.
Mûsâ da çok çalıştı,
Ateşlere karıştı;
Sefil (Emre) yanınca
Güzel ile barıştı.
7.11.1943