Uykudan uyandım, o Yâre baktım,
Kalbinin içine, beni bıraktım;
Yazılar yazılmış, (Hâl) harfi ile,
Kara yazılmıştır, tâlihim, bahtım.
Eğer okunursa, ciğerler deler,
Kimisi ağlar da, bâzısı güler;
Mâtem mektebidir, okutulur gam,
Tahammül etmeyen, kaçar, tövbeler.
Nasıl okunacak, acep bu ilim?
Dilsiz, dudaksızdır, orda muallim;
Kulağım duymuyor, gözlerim okur,
Deprenmez oluyor, ağzımda dilim.
Kitabının ismi: aşk ile sevdâ,
Semâdan göndermiş, bizlere Hudâ;
Getirene sorsak: (Nedir bu hesap?)
Ağzından çıkmıyor, birtek bir sadâ.
Acep Cibril midir, yoksa melek mi?
Mermerden yapılmış, duran direk mi?
Gözlerinin içi, durmadan döner,
Her şeye hükmeden, âdil Felek mi?
Vâkıf olunur mu, onun hâline…
Renklere bürünmüş, hem ahvâline?
Çok şükür, yetişti, bu (Fakîr Emre),
Boynunu eğince, o visâline.
Zapteden: Neş’e Kayalıyük
Saat:9.50
5.12.1957