Topraklarda biter gül,
Eskirse, derler: dökül!
Koparırlar, atarlar,
Sakın büyüme, küçül.
Karâr etmiş böyle Hak;
Kıymetlidir domurcak;
Gönle benlik girerse,
Yere dökülür yaprak.
Dinle beni, ibret al,
Ölü vücut, olmaz mal;
İçinde yaşıyan var,
Dışta görünen: hayâl.
Nerede evvel gelen?
Nefsine uyup ölen?
Onlar gibi olursun,
Sakın deme sen de: ben!
Uyan, sen seni unut:
Kalbine girsin mâbut;
Bir şeye meyil verme:
Gönlüne girmesin put.
Yok eyle, aşka bürün,
Sevil, Mevlâya görün,
(Emre), duysunlar diye
Dost elinden eder ün.
Zapteden: V. Değirmenci, Kenan Kendirci, İsmâil Şıra.
Saat: 8.35 – 8.43
8.4.1954