Tekâmül eyleyince yaş,
Ağarırsa sakalla baş,
Yönün toprağa doğrudur,
Ne kadar olursan tıraş. (1)
Îkaz eder seni, yüzün,
Cihana seyreden gözün;
Hâlini âşikâr eder,
Ne kadar saklasan, sözün.
Bu bedene etme minnet,
Bak hâline, sen al ibret;
Hayat misafirdir, gider,
Her ne kadar etsen izzet.
İyi anla: sensin yolcu;
Toprağadır ömrün ucu;
Gel! deyip çağırırlarsa,
Kimselerin yetmez gücü.
Emir, Hudânın dilinde,
Bu ömrün ipi elinde;
Vakıt gelirse, O çeker,
İyi bak, bağlı belinde. (2)
Uyan, et (ıskat), (vasiyet):
Dünyada kalmasın niyet;
Teslim ol sen diri iken;
Azrail eder eziyet.
Burada bitsin pazarlık,
(Emre)! gözünü aç, ayık!
Gel! emrini işitirsen,
Seyredersin alık alık.
Hiç bırakma bir dakanak,
Sadece (Dost) yüzüne bak;
Öl de diril: senin kanın
Her daim desin: Enelhak!
Zapteden: V. Değirmenci.
Saat:7.25
(1) Bu doğuş, Emre tıraş olmak üzere aynaya baktığı sırada doğmuştur.
(2) Senin belinde. 6.7.1952