Sensin gönlümde nakkaş…
Yazılmış göz ile kaş.
Yine yürek yanıyor,
Gönül sahibi! ulaş.
Bu gönül seni bekler,
Senden istiyor haber;
Seninçin parçalanıp
Kanını yere döker.
Yerin yüzünü kaplar,
Kırmızı olur karlar;
Tepeler bütün âlem,
Belki görürler zarar.
Sen gel, gönlüme otur,
Mekânını orda kur;
Sen gidince yanarım,
Her vakıt orada dur.
Olma sen benden ayrı,
Yok olayım ben gayrı; (1)
Canı sana ütüzen, (2)
Hiç düşünür mü kârı…
Sensin gözümden bakan,
Gönlümde duran Hakan;
Dilberim! (Emre) daim,
Sana duruyor divan.
(1) Gayri = artık.
(2) Ütüzmek = kumarda yenilmek, utulmak, yutulmak. 17.10.1943