Senin âşıkın gülmez,
Senden gayriyi bilmez;
Etmez toprağa secde;
Hayran olan bükülmez.
Görür, nereye baksa,
Her âdeti bıraksa;
Gözünü ayıramaz,
Anlamıyanlar yaksa.
Misal: Nemrut’la Halil…
Söyler her yanlardan dil;
Zaman, kullar içindir,
O günler ayrı değil.
Görününce o Dilber,
Böyle alınır haber;
O vakıtla bu vakıt,
Bizim ile beraber.
Bütün zaman, bir andır,
Duyup diyen, bir candır;
(Emre)! âşıklar görsün:
Methedilen, üryandır.
31.10.1950