Seni methetmeğe, medârım yoktur,

Bu ağzımdan çıkan, nefesim sensin,
Sonbahar gelince, terkettik yurdu; (1)

Seni methetmeğe, medârım yoktur,
Can fedâ etmeğe, bir vârım yoktur;
Sustursam dilimi, bu kalbim ağlar,
İçerden yanarım, hiç zârım yoktur.

Âşikâr eylesem, bu kendimi ben,
Tahammül eylemez, tutuşan beden;
Diriyken öldüler, seni bilenler,
Deriden, onlara, verildi kefen.

Kimse bilmez oldu, esrârımızı,
(Yâr)e fedâ ettik, her vârımızı;
Yerle semâ dinler, tahammül etmez,
Her taraftan, yanan, bu zârımızı.

………………………………………………

Zapteden: Ayhan Mirici.
Saat:20.50


12.10.1955