Seherlerde esen yele benzersin,
Bülbülleri yakan güle benzersin;
Gözgöze gelenler, düşüyor aşka,
Seni târîf eden dile benzersin.
(İsm-i Âzam) gibi, (Yüz)e benzersin,
Dört Kitabı okur söze benzersin;
Sana âşık olan, oluyor bir nûr.
Değil yabancıya, bize benzersin.
Mücevherat derler taşa benzersin,
(Kaabe Kavseyn) denen kaşa benzersin;
(Zmrüdüankaa) mı, (Kaf Dağı)mıdır,
Üzerinde öten kuşa benzersin.
Mûsâya bilinen (Tûr)a benzersin,
Sönmeyip de yanan nûra benzersin;
Her yüzü gösterir, senin ışığın,
Zâtını saklayan (Yâr)a benzersin.
Ne kadar tatlısın, bala benzersin,
Eşiğinde yatan kula benzersin;
Yüzünü gösterip, tutturdun beni,
Acep avcı mısın, ala benzersin?
Her gözlerden akan yaşa benzersin;
Seni seyir eden başa benzersin;
Rûhumun gıdâsı, gülüşün senin,
(Emre)yi doyuran aşa benzersin.
Semâda dolanan mâha benzersin,
Nice efgan ile âha benzersin;
Hâlimi bilmiyen, acıyor bana,
Ağızda dolanan vâha benzersin.
Damarımda gezen kana benzersin,
Sende yok olunca, bana benzersin;
(Küllü men aleyhâ fân) emrin vardır,
Eşin menendin yok, sana benzersin.
Zapteden: R. Mirici
Ceyhan, Saat:10.00
21.11.1959