Sana yaklaşınca, perîşân-oldum,

Sana yaklaşınca, perîşân-oldum,
Bütün âlemlere, bir nişân-oldum;
Saklandım, saklandım, ettin âşikâr,
Ben bir zelîl iken, yaktın, şan-oldum.

Çeşitli dillerde, bir destan oldum,
Gamlar meyvasına, bir bostan oldum;
Vücut ve âzâmı, bürüdü diken,
Gönül bahçesinde, gülüstan oldum.

Üzerinde bitip, domurcak oldum,
Toprağa karışıp, bir alçak oldum;
Kokumu sen yaydın, iki dünyâya,
Onlarla berâber, dört bucak oldum.

Açılmış gül iken, her insan oldum,
Sevip kavuşunca, hep ihsân-oldum;
Taş iken, toprakken, ayak altında,
Mânâlar söyliyen Zât-lisân-oldum.

Sırları söyleyip, hem duyan oldum,
Seyreden gözlere, Hak, ayân-oldum;
İsimler kayboldu, kaldı müsemmâ,
Dönüp de kesreti, ben sayan oldum.

Beni dinleyene, çift kulak oldum,
Semâlarda gezen nur ayak oldum;
(Mü’minin kalbidir Allahın evi),
(Emre)yi kaybettim, Hakta Hak oldum.

Zapteden : Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:8.18

14.7.1962