Sadık ağaya geldi.
Şükür, yerini bildi;
Âşıkların aşkına
Taş secdeye eğildi.
Bu hale âşık melek,
Çarhı döndüren felek…
Bizdeki akıl ile
Yarabbi nasıl bilek… (1)
Aşka olalım teslim,
O aşktan doğsun ilim;
Bu Dilberi bilmeğe,
Lâzımdır “kalb-i selîm”.
Bu aşk eylesin fâni,
Derya eylesin canı;
Aşkta fâni olanlar
Teslim eder lisanı.
Aşk bir ilim yarada, (2)
Yok eyliye burada…
Dosttan bir hançer yedik,
Acısı var yarada.
Yarabbi! derde düştük,
Yandık bu aşkta, piştik;
Bu haller elde değil,
Aşkla nerden biliştik…
Aşk bizi teslim aldı,
Ateşlerine saldı;
Yaktı bizi yok etti,
Sadece kendi kaldı.
Eline geçti yaka,
Dilberim çabuk yaka… (3)
Bu halleri bilenler,
Niçin kusura baka… (4)
Bu halden bulduk yardım,
Yandım ateşe, vardım;
Ateşe düşen bilir,
Demez, canı kurtardım.
(Emre), çok sözler deme,
Hazmedemezsin, yeme;
Ateşten gömlek giydin,
Gaflet gömleği giyme.
(1) Bilek = bilelim.
(2) Yarada – yarata = yaratsın.
(3) Yaka = yaksın.
(4) Baka = baksın.