Sabrın sonu selâmet…
Kimseye etme hiddet;
Herbirinde bir huy var,
Böyle kurulmuş âdet.
Böylece gelir geçer,
Herkes hâlini över;
Görürsen zindan olur,
Bakma, rahatsan eğer (1)
Sana ne hallarından (2) ?
Gönlünü etme zindan;
Seyret, selâmet bulur
Doğru sözünü duyan.
Sen uyma her gelene,
Her yüzlere gülene,
Herkeslerin renginden,
Sen ibret al, bize ne?..
Cifeye konar sinek,
Onu kondurmaz ipek;
İbret gözünü aç, bak,
Sana olmuşlar örnek.
Böyle söyledi o Yâr,
Her renk, bu renge ağyar;
(Emre) teslim olursa
Kulağı iyi duyar.
Duyar da alır mânâ,
Duyulan, geçer cana;
Ruhu temizlenince
İyi bakar Cânâna.
(1) Başkalarının fena hareketlerine sinirlenip hiddet edecek olursan, muhitin sana zindan olur, rahat kalmak istersen hiç kimsenin kötü tarafını görme.
(2) Hallerinden. 9.1.1946