Onsekiz milyon millet,
Olmuştur Cumhuriyet…
Biz düşmandan korkmayız,
Başta duruyor İsmet.
Bizlere gelmez düşman,
Gelirse olur pişman;
Cayır cayır yakarız,
Gözümüze doldu kan.
Vermek (1) bir karış toprak,
Kuvvet verdi bize Hak.
Düşman! bize yan bakma,
Bütün arzuyu bırak.
Çelikten yaptık kale,
Hep düşman orda kala;
Bize yanbakan düşman,
Canı ateşe sala.
Biz düşmandan korkmayız,
Sözüne hiç bakmayız;
Manevî kuvvetler var,
Hiçbir fişek yakmayız.
Kimsede yok gözümüz,
Cumhuriyet, sözümüz;
Saltanatı defettik,
Yoldur bizim düzümüz. (2)
Çok kuvvetli bir kanun,
Buna olmz hiçbir son…
Yılmızı diyelim:
Evvel dokuz, sonra on. (3)
Neler eyledi Gazi…
Harple kurtardı bizi…
O, dünyadan gittiyse,
Takibedilir izi.
O, bize oldu Ata,
Bizlerde olmaz hatâ;
O eski saltanatı
Bilin, bir pula sata…
Cumhuriyet, oldu medh,
Hep edelim biz hizmet;
Bu kumandanımıza
Allahım etsin himmet…
Bunları dedi (Emre),
Doğmuştur birdenbire:
Sevgili İsmet Paşa,
Herdem ilmini dire. (4)
(1) Vermek = vermeyiz.
(2) Yolumuz dümdüzdür, eğriliği, büğrülüğü yoktur.
(3) Cumhuriyetin 19. yılında 942 ‘de
(4) İlmini hâkim kıl.