Nerden tutuldum ben Ona…
Ben kül oldum yana yana;
Gözlerine yuva yapmış
Âşıkın sevdiği (Suna).
Baktı, tutturdu alına,
Ele geçmez hayâline;
Ölmeden kurtulmak olmaz,
Takmış çengelle dalına.
Kesmiş de eylemiş aşı,
Kendisinde olan başı;
Sadâsını işitenler,
Bağrına basmıştır taşı.
Hiç tükenmez sabır gerek,
Çekmek lâzım nice emek…
İşlenmeden vücut bulmaz;
Boş, emek olmıyan dilek.
Kıvılcımı değmek lâzım,
Çeliktir, edilmez hazım;
Nice yıldır ben yanarım…
Böyle yazılmıştır yazım.
(Dost)tan edilmiştir karâr,
Âşıklara bu hâl yarar;
(Emre) kalbinde gezdirir,
Yine gözü, döner, arar.
Zapt: Ekrem ve Mehmet Özhatay, S. Akgül, Nesimî Özsevenler.
Saat: 16.08 – 16.17
14.3.1954