Neler gösterdi devran…
Durmaz döner her zaman…
Can ciğer feda olsun,
Bir kerre oldum hayran.
Neyleyim, elde değil,
Ayrılmak olmaz kabil;
Varıp haber getirir,
Biz yanınca, Cebrail.
Daim dinler Mîkâil,
Koku alır İsrâfil;
Hiç elimden alamaz,
Can benimdir, Azrâil.
Benden almazsa emir,
O eyliyemez cebir;
Cihan harab olursa,
Nazarım eder tamir.
Ben yoktan vâr eyledim,
“kün!” emrini söyledim,
Sözü, Ahmed dilinden
Bilenlere ben dedim.
O yok oldu, ben vârım,
Ben “Hakk”ım, o, dîdâr” ım;
Nutk eden Muhammedi
Gönül gönül ararım.
Gezerim gündüz, akşam,
Bulsam, veririm ilham;
Benim yokluk ilmime
Kimse bulamaz hitam.
Âcizdir bütün ilim,
Nutk eder ancak dilim;
Bu görünen (Emre)den,
Bilin, ayrı değilim.
14.6.1945