Neden meşgul eder, havada bulut?
Böyle karâr etmiş, sevdiğin Mâbut;
Eğer âşık isen, sen, o Mâşûk’a;
Onu dâvet eyle, her şeyi unut.
Yanlış gördüklerin: Kürre’ye nâzım;
Döndürmek içindir, her zerre lâzım:
Bir çelik leblebi, sabır meyvası,
Tamam görmek ile, oluyor hazım.
Neden hoş görmezsin, acebâ, beni?
(Tahammül)den ister, Yaradan, seni;
Semâ, felekkiyât, bu Arz, uzaktır;
İdrâk eyledin mi, sendeki teni?
Bütün söylediğin, sende gizlidir.
Onları göstermez, ettiğin tedbîr;
Nefsinden istenen arzû, emeli
Senden uzaklaştır, içeriye gir.
İçindeki diri, bu dışın ölü,
Vücudunu unut, seyret bu gönlü;
Bütün varlık sende, (Kitap) olmuştur,
Kalbinin içinde, dürük, bükülü.
Eğer bilmez isen, okursun yanlış;
İzini sendendir, böyle yapılmış;
Varlık Dost’a lâzım, sen bir zerresin,
(Emre)! zordur amma, (Yokluğa) alış.
Zapteden: Ekrem Özhatay
Saat:9
15.5.1954