Ne eyledin Allahım?

Ne eyledin Allahım?
Kesilmez oldu âhım;
Aldın dilimi teslîm;
Kapında bir meddahım.

Tâbi’ -oldum ben sana,
Hâkim miyim lisâna…
Yetmez kimsenin dili,
O eder methü senâ,

Var mıdır kabâhatim?
Sen var iken, yok haddim;
Her kul, bir türlü söyler,
Âlemlere ibretim.

N’oldum seni seveli,
Her tarafta öveli…
(İçten akıl)dan derim,
Anlamıyan, der: deli!

Çeşitli görür âlem,
(Emre) eder mi elem…
Yazar ise bitirmez
Kulun yaptığı kalem.

Okunur gözden göze,
Nokta, sığar mı söz?
Fânî olunca olunca sende,
Zındık! diyorlar bize.

Acep bu mudur âdet?
(Yakınlık)tır ibâdet;
Bildik: her olan, senden,
Kimsede yok kabâhat.

Zapteden: Müncibe Görgün.
Ceyhan, Saat:9.30

2.4.1963