Lâzımdır bir soytarı,
Kapıda koymuş ârı,
Deblek ile gösterem,
Ben ona o “dîdâr”ı.
Fakat lâzım oynıyan,
Gelen taşa dayanan;
Kimler taşı severse
Bu haller ona âyan.
Bu hâlden alır lezzet,
Almıştan alır ibret;
Taş atanlar eder mi
Yanmışlara merhamet…
Canım, bu aşka tutul,
Aradıklarını bul.
Sakın (hâl) e elvurma,
Allah Hâlik, biziz kul.
Bütün Hakkındır kuvvet,
Böyle buyurdu Ahmet;
Mümkün değil bozulmaz
Hakkın yaptığı âdet.
O âleme güç yetmez,
Ne kadar desek, bitmez;
Sultanın yaptığını
Başka kimseler etmez.
Bakın (Emre) yi yaktı,
Bir ateşe bıraktı
Bu halden ibret alan,
Hallerimize baktı.
31.12.1944