Kuruldu erkânımız,
Birleşmiştir canımız,
Ezelden bir gönülde
Verildi mekânımız.
Sevgi ile kurulmuş,
Gören onu, vurulmuş.
Şu dünyadan geçince
O mekânda durulmuş.
Bize gelir her gelen,
Kapıyı bulup bilen;
Gönül! sen tenezzül et,
Şah kapısıdır, dilen.
Kimseyi etmez mahrum,
Bu aşk, etmeli mazlum,
Suçlarımıza bakmaz,
Yeter ki desin: kulum!
Yol buluruz oradan,
Mahrum eylemez Sultan;
Yârım! yüzünü göster,
Feda olsun cümle can.
Bakarsın, ağlayınca,
Gönülü bağlayınca,
Sen Rahman! rahmedersin.
Aşk ile dağlayınca.
Hiç kanunun bozulmaz,
Aramıyan bulamaz;
Elleri bağlı (Emre),
Sana ediyoruz niyaz.
Senin kapını bekler,
Durmadan ihsan ister;
Canını kül edecek
Kabul etmezsen eğer.
5.1.1946