Kimler ne ederse, çıkar, başına,
Ettiği ibadet gider boşuna;
Hakikati koyup, dolanır zindan;
Bir zaman sonra da gider hoşuna.
Ele taş atanın, başına değer;
Kabahat eyleyip, hâlini öğer;
Bir zaman ayıkır; fakat geç olur;
Kendi eli ile başını döğer.
Allahın bir ismi: (Settârül’uyûb);
İster ki, bir kulu olmasın mahcup;
Diğer bir ismi de (Şedîdül’ikab),
Kalbden kalbe verir ateşten mektup.
İblislik edene o basar nişan;
Evveli zevk olur, sonu perişan..
Bir adı (Gaffar)dır, deryadan affı,
Suçunu bilip de olana pişman.
İsyan edenlerin tövbesi makbul,
Fakat ettirenler nefsi tenezzül,
Yârâb! sana mekân – senden işittik –
Temizleyip, seni bekliyen gönül.
Dostum! senden başka yoktur arzumuz..
Bütün söylediğin sözlerin: rumuz,
Bazı muhit olan lezzetlerin var,
Canı veren alır, değildir ucuz.
(Emre) canı ver de, var, o taddan al,
Ondan gayri varlık, güvenme, hayal..
Bütün söylediğin senden sanadır,
Zuhur eden hâlden kendin ibret al.
Kaydeden: Ruşen Mirici. Saat: 08.25
31.1.1951