Kara gece kara kalmaz,
Elbet birgün atar şafak;
Bütün haller zeval bulur,
Anlıyanlar, etmez merak;
Her gecenin sonu: sabah;
Bekliyene gösterir Hak;
Büyük, küçük, birleştirir,
Sükût duran kara toprak;
Birgün gelir, hep tükenir
Hem verecek, hem alacak;
Kuvvet gider sahibine,
Ne el tutar, ne de ayak;
Uyan gözüm, sana sözüm
Etti lüzum, işit mutlak;
Giden geri, gelmez beri,
Bul cevheri, ibretle bak;
Gitsin gaflet, gelsin vahdet,
Bu ibadet ruha rezzak;
(Emre)! cismin, resmin, hasmın;
Unut, resmin sana tuzak.
25.4.950