Kahve Yemen’de biter.
Âşıklar böyle öter..
Dünyayı ehline ver,
Bizlere aşkın yeter.
Biz olalım aşk ile,
Daim yanalım böyle…
Aşk ile yaktın bizi
Düşürdün cümle dile.
Ettin cihana ilân,
Yürekten akıttın kan;
Yüzü yerlere döşer,
Sana olanlar hayran.
Yanıyor hayran olan,
Yanıp da seni bulan;
Cihandan bir çöp almaz
İki cihana dolan.
Aşk candır, cihan beden…
İnanıyor seyreden;
İki cihan biz olduk,
Acep görmezler neden?
Gözlerinde var mühür,
Bilen, nasıl desin: gör!
Nefse esir olmuşlar,
Zannederler olduk hür.
Onlar girmiş kafese,
Kulak vermezler sese;
Bil (İsmail Emre), sen
Sahip oldun nefese.
6.7.1944