Kâh gökyüzüne çıkarım,
Kâh yeryüzüne bakarım,
Kâh olurum âbıhayat,
Âşık gözünden akarım.
Dökülürüm damla damla,
Sarılırım bütün hâle;
Beni seyreyliyen gözler
Nazar etmez sağa sola.
Gören, kendine gelemez,
Daim ağlar hiç gülemez;
Bu hâle âşık olanlar,
Dünya âhiret dilemez.
Nokta olur, Evvel, Âhir,
Bütün haller olur zâhir;
Bu, gizliice bir esrardır,
Candan geçen olur mâhir.
Duymadıklarına sebep:
“Ehli hâl” lere söyler hep…
(İsmail Emre) anlar mı,
Canından geçerse acep?..