Îmâr-ettik yaylamızı,
Anlayınca bâlâmızı;
Gözümüzün ortasında
Gezdiririz Mevlâmızı.
Seyrân-eder sağa, sola,
O hayrandır âşık kula;
İki cihan zindan ise,
Kalbimizi etti yayla.
Bakıp gören, eder hayret,
Bu aşk bizi etti ibret;
Her saltanat zevâl bulur,
Ebedîdir bizim devlet.
Yıkılıp da olmaz harap,
Her taraftan gelir hitap;
Halkeyleyen, bu cennete,
Zevk doldurmuş, girmez azap.
Giren, yaşar güle güle,
Bu kadar geliyor dile;
Dört tarafı boyanmıştır,
Semâvatta biten güle.
(Emre), eder meth ü senâ,
Bülbül oldu teni Ona;
Âşıklara târîf eder:
(Gözüm!) diye yana yana.
Zapteden: Münevver Egemen
Namrun, Saat: ?
18.10.1958