Hikmetinden olmaz sual,
O ister ise eyler lâl;
Kendi her işlere hakim,
Aşk verir, ettirir visal.
Gelir de gizlenir dile,
Benzetir öten bülbüle;
İster ise gelir kendi,
Bizi dinler güle güle.
Hâl olur, âşıkı sarar,
Hâkim olur, sual sorar;
Bütün akıllar âcizdir,
Veremiyen, eder inkâr.
Ne söylersek, olmaz hitap,
Sözlerimiz gelmez cevap;
Defineyi bulmak için,
Bu bilgiler ola harap.
Ateş vermek lâzım cana,
Tükenmeli yana yana;
Can külünü uçurunca,
Cemali çıkar meydana.
O vakıt edilir seyran,
Âşikâre olur Rahman;
Bu hale vâkıf olunca,
Helâk olur güman, iman.
Gelir gönüllerde gezer,
Görünür, herkese benzer;
(Emre) görüp inanınca,
O külü kan ile özer.
Çamurundan bir put yapar,
Mâbud diye ona tapar;
Âşık olanın gözüne,
O yapılan, eder par par.
23.4.949