Her akıldan bilen ben’im!

Seni gaaibeder isim,
Âşıklar, bekler doğuş, (1)

Her akıldan bilen ben’im!
Her yüzlerden gülen ben’im
Benimdir bütün dirilik,
Ölülerle ölen, ben’im!

Ben’im, her anadan olan,
İki âlemlere dolan;
Bu dünyâya gelen, göçer,
Ben’im ebediyyen kalan.

Ben’im her gözlerin şâhı!
Her görenler, eder âhı;
Arayıp, beni bulanın
Yıkanır, kalmaz günâhı.

Benimledir, eden inkâr,
Hemi fakîr, hemi hünkâr;
Anlamayan, eder iflâs,
Benimledir zarar, hem kâr.

Benimledir cümle melek,
Adedi bilinmez felek;
Aşka giriftâr-olmadan,
Nasîbolmaz beni görmek.

Ben’im her dinlerin ucu,
Semâ ellerinin burcu;
Kıvılcımı alanların,
Sultân-olur, kalmaz suçu.

Ben’im günâhı affeden!
Bakışlarımla sâf-eden;
Zümrütlere yuva için,
Her insanları (Kaaf) eden!

Beni bulan, olur emîn,
Her isteği, olur te’min;
Tanrı yoluna gidemez,
Gelip almayınca izin.

Ben’im canlı Hicaz Taşı!
Bilen, sürer, gelip, başı;
Muhammed mîrâc-ederken,
Berâber giden yoldaşı.

Gözlerime olur sücûd,
Çünkü her mekânda mevcud;
Aşkı olmayan, bilemez,
Mevlâ iken, görür vücud.

(Emre)liği, etmiş siper,
İçinde gizlenmiş Dilber;
Her yoklukla gelenlere,
Bu esrardan verir haber.

Zapteden: Özcan Altınören.
Saat:10.00


29.7.1960