Hayat geçer durmadan,
Cana yuva kurmadan;
Aç gözünü Dosta bak,
Ne anladın dünyadan?..
Aldatıyor çoğunu,
Kimse görmez sonunu;
Kim dünyaya aldanır,
Çukura korlar onu.
Dünyayı seven, durmaz,
Bu ilim nedir, sormaz;
Bu dünyayı kim sever,
Hak için yuva kurmaz.
Sevdiler nice nice…
Bu sevgi, döndü hiçe;
Ârif olsam diyenler,
Buradan kona göçe.
Sevende olur zillet,
Mutlaka olur illet;
Mutlak üçü bulunur,
Üçün biridir: Kıllet. (1)
Birbirin eder takip
Biribirine rakip;
Kim bunları severse,
Cânânı olur sahip.
Bunlar etmez muhabbet,
Onlard yok bu illet;
(Emre), Hakkı seversen,
Sana lâzımdır zillet.
(1) Fakirlik mânasına. 21.11.1943