Hâlimi kimseye, edemem îzah,
Beni yaraladı, bir (Gözü Siyah);
Kalbimin içinde, işleyip durur,
Gözünen görülmez; neylesin cerrah?

Onun bakışları, yine ilâcı,
Gönlümde gezerse, hiç kalmaz acı;
Bir devir gelir de, bir şey göremem,
Gönlümün hiç kalmaz, bir ihtiyâcı.

(Onu görsem) derim, ben (doya doya),
Gelip ağlattırır, neyleyim, hülyâ;
Teselliyle geçer, gecem, gündüzüm,
Her var, (Bir) renk alır, silinir boya.

Rengine boyanır, bakarım, zerre,
Ay, güneş, yıldızlar, hem dahi Kürre;
Temâs eyliyende, hayat mı kalır…
Hangi ilim bulur, bu derde çâre?

Tecellî edince, (Emre) tutulmuş,
Derdini bilmiyen, der: (Buna nolmuş);
Didik didik etse, anlamıyanlar,
Elinde değildir, ona gelir hoş.

Zapteden : Rûşen Mirici
Saat: 13.35

24.3.1953