Hakla olmuşlar bir can,
Ayrılmak olmaz imkân…
Ben yüzünü öveyim:
Parlıyor, sanki mercan…
Hakka lâyık işleri,
Yakıyor gülüşleri;
Ben Cânânı öveyim;
Zıya verir dişleri.
Geceyi eder gündüz,
Onu över bütün söz;
Âşık cihanı görmez,
Mâşukunu görür göz.
Âşıkın gönlü alçak,
Görür Mâşuku parlak;
Mâşuk sözünü dinler
Âşıkta olan kulak.
Mâşuk yoluna yürür,
Varır yüzünü görür;
Arıca aşk gelirse,
Yakar, Hakka götürür.
Elim yoruldu gayri (1)
Merhamet edin bâri…
(Emre) Dostu görünce,
Bilmez ki iki diyari.
(1) Gayri = artık. 28.5.1944