Gözünü aç, bak şuna,
Yanmak gider hoşuna,
Ateşten külâh yapmış,
Almış, giymiş başına.
Onu o ateş yakmaz,
Kül eyleyip bırakmaz;
Dünyayı terk eylemiş,
Yalvarıp eder niyaz.
Dostu etmez mi kabul…
Çünkü etmiş tenezzül;
Böyle etmek lâzımdır,
İster ağla, ister gül.
Bozulur mu kararı…
Nâehline zararı…
Bu (Emre) feryad ile
Zikrediyor o Yârı.
İstemez ondan başka,
O yolda can bıraka;
Canını teslim etti.
Âşık olunca Hakka.
3.11.1945