Göz içinden süzülür,
Seni gören can ölür,
Senin tatlı bakışın
Âşıkları güldürür.
Gören dirilir tekrar
Senden gelir şifalar;
İçten seni görenler,
Yanmış ateşi tutar.
Günâha eder tövbe,
Her hâli olur cezbe,
Haydin dostlar! gidelim,
Aşk denilen mektebe.
Okuyun, olun fani
Fani olanlar hani?..
Bu ilmi bize veren,
Bâtında olan Gani.
Tükenir mi bu derya…
Bereket verdi Mevlâ;
Dibi bucağı yoktur,
Yüzme bilenler dala…
Canlı olan boğulur,
Eser kalmaz, yok olur;
Orada cevher vardır,
Onu âşıklar bulur.
İmdat etmeli Hızır,
O Hızır bize nazır;
Yabanda (1) aramayın
Şimdi burada hazır.
Kimler darda, yetişir,
Eder onlara tedbir;
Dost, kapısını açtı,
Sen canından geç de gir.
Âşık isen Cânâna
Seyr eyle yana yana;
(Emre), ben! deme sakın,
Bu sözler zarar sana.
(1) Başka yerde arama. 7.5.1944